… ဝိပႆနာကို ယခုေနအခါ ေဟာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ေဟာပံုခ်င္းကေတာ့ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တူခ်င္မွ တူမယ္။
အေရးႀကီးတာကေတာ့ ေဟာတဲ့အတိုင္း အားထုတ္သူမွာ က်မ္းဂန္ႏွင့္အညီ ဝိပႆနာဉာဏ္အစစ္ေတြ ျဖစ္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ဘုန္းႀကီးကေတာ့ အားထုတ္သူမွာ က်မ္းဂန္ႏွင့္အညီ ဝိပႆနာဉာဏ္အစစ္ မဂ္ဖိုလ္ဉာဏ္အစစ္ ျဖစ္တာကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ ဝိပႆနာလုပ္ငန္းစဥ္တရားကို ေဟာေနပါတယ္။ ယခု အဲဒီ လုပ္ငန္းစဥ္တရားကို ေဟာရမယ္။
အေျခခံ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကို ေရွးဦးစြာ ႐ြတ္ျပရမယ္။
သတၱိသုတ္ (သံယုတ္ပါဠိ၊ ပဌမ ၁၂)
သတၱိယာ ဝိယ ၾသမေ႒ာ၊ ဒယွမာေနာဝ မတၳေက။
ကာမရာဂပၸဟာနာယ၊ သေတာ ဘိကၡဳ ပရိဗၺေဇ။
ဒါက အမည္ေဖာ္ျပမထားဘဲ ‘အညတရာ ေဒဝတာ’ဆိုတဲ့ နတ္တစ္ဦးက ျမတ္စြာဘုရားထံ သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို ေလွ်ာက္ထား တင္ျပတဲ့ ဂါထာပါပဲ။
နတ္တစ္ဦးဆိုေပမယ့္ သဂါထာဝဂၢသံယုတ္ ပဌမသုတ္၌ ဖြင့္ျပပံုအရ ကမ႓ာႏွင့္ခ်ီၿပီး အသက္တမ္း အလြန္ရွည္တဲ့ ျဗဟၼာနတ္သာ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျဗဟၼာတစ္ဦးအေနနဲ႔ပဲ ဒီမွာ အနက္ အဓိပၸာယ္ ေဖာ္ျပသြားပါ့မယ္။
သတၱိယာ - လွံမႀကီးျဖင့္၊
ၾသမေ႒ာ ဝိယ - ရင္ဝ၌ အထိုးခံေသာသူကဲ့သို႔၊
ပရိဗၺေဇ - သုတ္သုတ္လ်င္စြာ အားထုတ္ရာ၏။
ရင္ဝ၌ လွံနဲ႔ အထိုးခံရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မွာ ဘာအေရးႀကီးသလဲဆိုရင္ စူးဝင္ေနတဲ့ လွံကို ႏႈတ္ၿပီး ေဆးကုဖို႔ရာဟာ အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
စီးပြားေရး သားေရးသမီးေရး အစရွိတဲ့ ဒိျပင္ကိစၥေတြက ဘယ္လိုပင္ အေရးႀကီးပါတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲဒါေတြကို ေနာက္မွ လုပ္ရင္ ျဖစ္တယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ စူးေနတဲ့ လွံကို ႏႈတ္ၿပီး ေဆးကုဖို႔ရာဟာ အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
ဒါက သုတ္သုတ္လ်င္စြာ အားထုတ္ဖို႔ရာအတြက္ ဥပမာတစ္ခုပဲ။
ေနာက္ဥပမာတစ္ခုကေတာ့ -
မတၳေက - ဦးေခါင္းထက္၌၊
ဒယွမာေနာ ဣဝ - မီးေလာင္ခံရေသာသူကဲ့သို႔၊
ပရိဗၺေဇ - သုတ္သုတ္လ်င္စြာ အားထုတ္ရာ၏ တဲ့။
ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို မီးေလာင္ေနတဲ့သူမွာ ဘာအေရးႀကီးသလဲဆိုရင္ အဲဒီေခါင္းက ဆံပင္ ေလာင္ေနတဲ့ မီးကို ၿငိမ္းသတ္ဖို႔ဟာ အေရးႀကီးတယ္။
ဒိျပင္ကိစၥေတြကေတာ့ ေနာက္မွ လုပ္ရင္ ျဖစ္တယ္။ ေခါင္းမွာ ေလာင္ေနတဲ့ မီးကို ၿငိမ္းသတ္ဖို႔ရာက အေရးအႀကီးဆံုးပဲ။
ဒါက ဒုတိယ ဥပမာပဲ။
ဒါေၾကာင့္ -
သတၱိယာ - လွံမႀကီးျဖင့္၊
ၾသမေ႒ာ ဝိယ - ရင္ဝ၌ အထိုးအစိုက္ ခံရေသာ သူကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊
မတၳေက - ဦးေခါင္းထက္၌၊
ဒယွမာေနာ ဣဝ - မီးအေလာင္ခံရေသာ သူကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊
ကာမရာဂပၸဟာနာယ - ကာမရာဂကို သမထစ်ာန္တရားျဖင့္ ပယ္ရွားရန္ အလို႔ငွာ၊
ဘိကၡဳ - ရဟန္းသည္၊
ဝါ - သံသရာေဘးကို ႐ႈျမင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္၊
သေတာ - အမွတ္ရလ်က္၊
ပရိဗၺေဇ - သုတ္သုတ္လ်င္စြာ အားထုတ္ရာ၏ တဲ့။
အမွန္ကို မယံုတာ ဉာဏ္အဆင့္နိမ့္ေနလို႔ပဲ
ျဗဟၼာႀကီးတစ္ဦးက သူ႔အျမင္နဲ႔ ျမတ္စြာဘုရားထံ တင္ျပ ေလွ်ာက္ထားတဲ့ ဂါထာပါပဲ။
နတ္တို႔ ျဗဟၼာတို႔ ဆိုတာကို တခ်ိဳ႕က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မေတြ႕ဖူးတဲ့အတြက္ မယံုၾကည္ႏိုင္ဘဲ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။
အဲဒါဟာ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြကို ျမင္ႏိုင္တဲ့ဉာဏ္ မရွိၾကလို႔၊ အသိအျမင္ အဆင့္အတန္း နိမ့္ေနၾကလို႔ပါပဲ။
သူတို႔ကေတာ့ သူတို႔ဟာသူတို႔ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ဉာဏ္ အဆင့္ျမင့္ေနလို႔ မယံုၾကည္တာလို႔ ဆိုေကာင္းဆိုၾကေပလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ အမွန္အားျဖင့္ေတာ့ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ေလယာဥ္ပ်ံေပၚခါစတုန္းက အေရွ႕ႏိုင္ငံက လူအခ်ိဳ႕ မယံုၾကည္တာမ်ိဳးပါပဲ။
ယခုေနအခါမွာ လကမ႓ာကို အာကာသယာဥ္ျဖင့္ ေရာက္တယ္ဆိုတာ မယံုၾကည္ၾကတာနဲ႔လည္း တူပါတယ္။
နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရားက ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ ေတြ႕သိၿပီး ေဟာထားတာပဲ။
အဲဒါကို ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း အဘိညာဥ္ရပုဂၢိဳလ္ ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္မ်ားက ေထာက္ခံထားလ်က္ ရွိေနတာပဲ။
ျမတ္စြာဘုရားက အဲဒီနတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြထက္ ျမင့္ျမတ္သိမ္ေမြ႕တဲ့ တရားေတြကိုလည္း ကိုယ္ပိုင္ဉာဏ္ျဖင့္ ေတြ႕သိၿပီး ေဟာထားတာပဲ။
အဲဒါကို ဉာဏ္ထူးရွိတဲ့ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ေတြက သူတို႔၏ ကိုယ္ေတြ႕အေနျဖင့္ ေထာက္ခံထားတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြေလာက္ေတာင္ မျမင္မသိႏိုင္လို႔ မယံုၾကည္ၾကတာဟာ အသိဉာဏ္ အဆင့္အတန္း နိမ့္ေနေသးလို႔ပါပဲ။
သိပၸံဆရာေတြ၏ အေတြ႕လိုပင္ ယံုသင့္ပါသည္
ျဗဟၼာဆိုတာ ကာမဂုဏ္ကို တပ္မက္မႈ ကာမရာဂ ကင္းတယ္။ ကမ႓ာနဲ႔ ခ်ီၿပီး အသက္ရွည္တယ္။
လူေတြ နတ္ေတြဆိုတဲ့ ကာမဘံုသား သတၱဝါေတြကေတာ့ အသက္တိုတယ္။ မၾကာခဏ ေသ,ေသသြားၾကရတယ္။
လူဆိုရင္ ဘုရားလက္ထက္ေတာ္ ကာလတုန္းက ပံုမွန္ အႏွစ္တစ္ရာ အသက္တမ္း ရွိတယ္။ အႏွစ္တစ္ရာ မျပည့္ခင္ ေသတဲ့သူလည္း ရွိတယ္။ အႏွစ္တစ္ရာက ေက်ာ္လြန္ၿပီး တစ္ရာ့ေလးငါးေျခာက္ဆယ္အထိ အသက္ရွည္သူလည္း ရွိခဲ့တယ္။
အဲဒီထက္ ေရွးက်တဲ့ ေခတ္ေတြတုန္းကေတာ့ အသက္ႏွစ္ရာ သံုးရာ စသည္ ပိုၿပီး အသက္ရွည္ခဲ့ၾကတာလည္း ရွိေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ားမွာ ျပဆိုထားတာ ရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လူ႔ေလာက အသက္ဆိုတာ တယ္မရွည္လွပါဘူး။
အထက္ နတ္ျပည္ေလာကေတြမွာ နတ္ေတြက လူ႔ထက္ မ်ားစြာ သာလြန္ၿပီး အသက္ရွည္ၾကတယ္။ အဲဒါကို သာမန္လူေတြက မသိၾကဘူး။
သိေတာ္မူၾကတဲ့ ဘုရား ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္ေတြက ေဟာၾကားထားတဲ့အတိုင္း မွတ္ယူၾကရတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္ ယခုေခတ္မွာ သိပၸံပညာေတြက တိုးတက္ေနတယ္။ သိပၸံပညာတိုးတက္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ကမ႓ာေလာကအေၾကာင္းကို အမ်ိဳးမ်ိဳး စူးစမ္း စမ္းသပ္ၾကည့္ၾကတယ္။
အျခားလူေတြကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ မေတြ႕မသိရေပမယ့္ သိပၸံပညာရွင္ေတြ စမ္းသပ္ေတြ႕ရွိထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို သူတို႔ ေျပာျပတဲ့အတိုင္းပင္ မွတ္ရတယ္။
ေန အစရွိေသာ ၿဂိဳဟ္ေတြ၏ အတိုင္းအထြာ ပမာဏေတြ၊ ကမ႓ာေျမႀကီး၏ အတိုင္းအထြာ ပမာဏေတြ၊ ေနႏွင့္ အကြာအေဝး ပမာဏေတြ၊ အဲဒီၿဂိဳဟ္ေတြအားလံုး လည္ေနပံုေတြ၊ အျခား ေနစၾကာဝဠာေတြ ဒီလိုဟာေတြကို သိပၸံပညာရွင္ေတြက သူတို႔နည္းျဖင့္ တြက္ခ်က္ တိုင္းတာၿပီး ျပထားၾကတယ္။
အဲဒါေတြကို ကိုယ္တိုင္ မေတြ႕မသိရေပမယ့္ သူတို႔ ေျပာျပတဲ့အတိုင္းပဲ အမ်ားက ယံုၾကည္ သိမွတ္ေနၾကရတယ္။
ဘာေၾကာင့္ ဒီလို ယံုၾကည္ရသလဲဆိုေတာ့ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္က သူတို႔လို မသိရေပမယ့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ရွိတဲ့အတြက္ ဟုတ္ေပလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ၾကရတာပါပဲ။
အဲဒါလိုပါပဲ။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားက ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕သိျမင္ၿပီးမွ ေဟာထားတဲ့ နတ္ျဗဟၼာ ေလာက အေၾကာင္းေတြကိုလည္း ဘုရားေဟာေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ယံုၾကည္သင့္တာပါပဲ။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ကုိယ္တိုင္က မသိႏိုင္ေပမယ့္ သင့္ေလ်ာ္တဲ့ ဆင္ျခင္ဉာဏ္ျဖင့္ ယံုၾကည္ထုိက္တဲ့အတြက္ ေဟာေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ဟုတ္ေပလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရတာပါပဲ။
ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၿပီး သိခ်င္ရင္ေတာ့ သိႏိုင္ေအာင္ အားထုတ္နည္းေတြလည္း ရွိပါတယ္။
အဲဒီနည္းေတြျဖင့္ စ်ာန္အဘိညာဥ္ေတြကို ရေအာင္ အားထုတ္လို႔ ျပည့္စံုရင္ အဘိညာဥ္ျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ပင္ သိျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီလို သိႏိုင္တဲ့ နည္းေတြ ရွိပါလ်က္နဲ႔ အဲဒါေတြကို အားမထုတ္ဘဲ ကိုယ္က မသိတာနဲ႔ မယံုဘူးဆိုရင္ အဲဒါကေတာ့ ေနရာမက်ဘူး။
အဆင့္အတန္း မတူရာမွာ ကိုယ္ႏွင့္ႏိႈင္းရင္ ႐ိုင္းသည္
တခ်ိဳ႕က ဒီလို ေျပာၾကတယ္။ “ကိုယ္တိုင္ မေတြ႕ရင္ မယံုႏိုင္ဘူး”တဲ့။
အဲဒါဟာ ကိုယ္က မသိတာကို သူမ်ားလည္း မသိဘူးလို႔ ထင္မွတ္ၿပီး ေျပာတာပဲ။
ကိုယ္ႏွင့္ႏိႈင္း မ႐ိုင္းဘူးဆိုတာ အဆင့္အတန္းတူတဲ့သူ အခ်င္းခ်င္းမွာသာ မွန္တယ္။
အဆင့္အတန္း မတူတဲ့သူနဲ႔ တန္းတူျပဳၿပီး ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ေတာ့ သိပ္လြဲတာပဲ။
ဥပမာထုတ္ျပမယ္။
ဂဏန္းသခ်ၤာကို မသင္ၾကားဘူး မေလ့လာဘူးတဲ့ လူက ဂဏန္းသခ်ၤာဘက္မွာ ပါရဂူေျမာက္ တတ္သိေနတဲ့ လူကို … ‘ငါလိုပါပဲ၊ ဂဏန္းတြက္ရာမွာ ငါ့ထက္ ပိုၿပီး မတတ္ မသိပါဘူး’လို႔ တန္းတူျပဳၿပီး ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ အမ်ားႀကီး လြဲမွားသြားမယ္ မဟုတ္ပါလား။
ဒါလိုပါပဲ … ေလာကအေၾကာင္းကို တကယ္သိၿပီး ေဟာထားတာကို ကိုယ္တိုင္က မသိတာနဲ႔ ေဟာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကို မိမိနဲ႔ တန္းတူျပဳၿပီး မယံုၾကည္ဘဲေနရင္ အမ်ားႀကီး လြဲမွားသြားပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာထားတဲ့အတိုင္း နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ မိမိကိုယ္တိုင္ေတြ႕အားျဖင့္ မသိေပမယ့္ ျမတ္စြာဘုရားက သိျမင္ၿပီး ေဟာထားတာပဲလို႔ ယံုၾကည္ မွတ္သားရပါတယ္။
အဲဒီ နတ္ ျဗဟၼာေတြထက္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ တရားေတြကို ေဟာထားတာလည္း ရွိပါေသးတယ္။
တကယ္သိခ်င္ရင္ အဲဒီေဟာထားတဲ့ဟာေတြကို ကိုယ္တိုင္ သိႏိုင္ေအာင္ ေလ့လာဖို႔ လိုပါတယ္။
ေလ့လာရင္ သိလည္း သိႏိုင္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားတရားေတာ္က ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္တဲ့ တရားေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သႏၵိ႒ိေကာ - က်င့္ၾကံအားထုတ္က မုခ် ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ျမင္ႏို္ငေသာ တရားေတာ္ျမတ္ပဲလို႔ ဒီလိုလည္း ခ်ီးက်ဴးၿပီး ေဟာထားပါတယ္။
+++++
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “တကၠသိုလ္ဝိပႆနာတရားေတာ္” မွ
No comments:
Post a Comment