ဝီထိမုတ္ပိုင္း (ဘံုပိုင္း) - ဘူမိစတုကၠ, ပဋိသေႏၶစတုကၠ

၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၀ ရက္ စေနေန႔ ညေန ၄း၀၀ နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးသီလာနႏၵ၏ အဘိဓမၼာသင္တန္း၊ ၂၇-ပတ္ေျမာက္ သင္ခန္းစာကို ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၌ သင္ၾကား ပို႔ခ်၏။
ပထမဦးစြာ ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္က ဝီထိမုတ္စိတ္မ်ားကို ျပန္လည္ ရွင္းလင္းေပးၿပီး ပၪၥမပိုင္းျဖစ္ေသာ ဝီထိမုတ္ပိုင္း (ဘံုပိုင္း)ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပး၏။

ဤပၪၥပိုင္း၏ ေနာက္ဆံုးအခန္းမွာ ေသခါနီးအခါကာလ၌ ျဖစ္ပံုကို ျပေသာေၾကာင့္ က်မ္းဆရာကိုယ္တိုင္က ဤပၪၥမပိုင္းကို “ဝီထိမုတ္ပိုင္း”ဟု အမည္ေပးျခင္း ျဖစ္၏။
ဤပၪၥမပိုင္းကိုပင္ ၃၁-ဘံုအေၾကာင္းက စၿပီး ျပေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆရာမ်ားက “ဘံုပိုင္း”ဟုလည္း ေခၚၾက၏။


ဘူမိစတုကၠ

သတၱဝါတို႔၏ တည္ရာဌာနကို အပါယ္ဘံု၊ ကာမသုဂတိဘံု၊ ႐ူပါဝစရဘံု၊ အ႐ူပါဝစရဘံု ဟူ၍ ေလးမ်ိဳး ခြဲျခား ျပ၏။

အပါယ္ဘံု (၄)

ကုသုိလ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ျပဳခြင့္ မ်ားစြာ မရ၊ အကုသိုလ္တို႔သာ မ်ားျပားေသာ အရပ္ဌာန ျဖစ္၏။
ငရဲ၊ တိရစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ အသူရကာယ္ ဟူ၍ အပါယ္ ေလးဘံု ရွိ၏။

ငရဲဘံု

ခ်မ္းသာ မရွိေသာ အရပ္ဌာန ျဖစ္၏။
‘သၪၨိဳင္း’၊ ‘ကာလသုတ္’၊ ‘သဃၤာတ’၊ ‘ေရာ႐ုဝ’၊ ‘မဟာေရာ႐ုဝ’၊ ‘တာပန’၊ ‘မဟာတာပန’ ဟု ငရဲႀကီး ရွစ္ထပ္ ရွိ၏။
တစ္ထပ္စီ၏ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ဘင္ပုပ္ငရဲ၊ ျပာပူငရဲ၊ လက္ပံေတာငရဲ၊ သန္လ်က္ကဲ့သို႔အ႐ြက္ရွိေသာ သစ္ပင္ေတာငရဲ ဟူ၍ ငရဲငယ္ ေလးခုစီ၊ (ရွစ္ထပ္လံုးတြင္ ၈x၄x၄=၁၂၈)
အျခားတစ္နည္း - တစ္ထပ္စီ၏ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတြင္ ဘင္ပုပ္ငရဲ၊ ျပာပူငရဲ၊ လက္ပံေတာငရဲ၊ သန္လ်က္ေတာငရဲ၊ ႀကိမ္ပိုက္ေခ်ာင္းငရဲ ဟူ၍ ငရဲငယ္ ငါးခုစီ (ရွစ္ထပ္လံုးတြင္ ၈x၄x၅=၁၆၀) ရွိ၏။

ငရဲဘံုတြင္ရွိေသာ ယမမင္းမ်ားမွာ စာတုမဟာရာဇ္နတ္တို႔တြင္ အပါအဝင္ျဖစ္ေသာ ေဝမာနိကၿပိတၱာမင္းမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ငရဲထိန္းမ်ားမွာ စာတုမဟာရာဇ္နတ္မ်ိဳးအပါအဝင္ နတ္ဘီလူး နတ္ရကၡိဳသ္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ကုသိုလ္မမ်ား အကုသိုလ္မႀကီး ငရဲသို႔က်ေရာက္လာသူမ်ားကို ကယ္တင္ရန္အလို႔ငွါ စစ္ေဆး ေမးျမန္းရ၏။

တိရစၧာန္ဘံု

အလ်ားလိုက္သြားတတ္ေသာ သတၱဝါမ်ား ေနထိုင္ရာ အရပ္ျဖစ္၏။ သီးျခား ဘံုဌာနဟု မရွိေပ။ သူတို႔၏ ခႏၶာကုိယ္သာလွ်င္ သူတို႔၏ ဘံုျဖစ္၏။

ၿပိတၱာဘံု

ခ်မ္းသာမွ ေဝးေသာ အရပ္သို႔ ေရာက္ေသာ သတၱဝါကို ၿပိတၱာဟု ေခၚ၏။ ဘံုဌာန သီးျခား မရွိ။

အသူရကာယ္ဘံု

ၿပိတၱာမ်ိဳးပင္ ျဖစ္၏။ စားစရာ ေသာက္စရာ မရွိ၊ အၿမဲတမ္း ဒုကၡခံစားေနရေသာ သတၱဝါမ်ား ျဖစ္၏။ ဘံုဌာန သီးျခား မရွိ။

ဤအသူရကာယ္ႏွင့္မဆိုင္ေသာ အျခား အသုရာ ေလးမ်ိဳး ရွိ၏။
(၁) ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေအာက္၌ ေနေသာ တာဝတႎသာနတ္တို႔၏ဆန္႔က်င္ဘက္နတ္မ်ားကိုလည္း အသုရာ ဟု ေခၚ၏။
(၂) ဘုမၼစိုးနတ္ႀကီးမ်ားကို မွီခို ကပ္ရပ္လ်က္ ေနရေသာ နတ္ငယ္ကေလးမ်ားကိုလည္း အသုရာ ဟု ေခၚ၏။
(၃) တစ္ခါ တစ္ခါ နတ္ကဲ့သို႔ စည္းစိမ္ခံစား၍ တစ္ခါ တစ္ခါ ၿပိတၱာကဲ့သို႔ ဒုကၡခံရေသာ ေဝမာနိကၿပိတၱာမ်ားကိုလည္း အသုရာ ဟု ေခၚ၏။
(၄) စၾကာဝဠာႀကီး သံုးခု၏ အစပ္အၾကား၌ျဖစ္ေသာ ေလာကႏၲရိက္ငရဲသားမ်ားကိုလည္း ဗုဒၶဝင္အ႒ကထာ၌ အသုရာ ဟု သံုးႏႈန္းထား၏။


ကာမသုဂတိဘံု (၇)

ကာမတဏွာႏွင့္တကြျဖစ္ေသာ ေကာင္းေသာဘဝ အရပ္ဌာနမ်ား ျဖစ္၏။
‘လူ႔ဘံု’ (မႏုႆဘံု)ႏွင့္ ‘စတုမဟာရာဇ္’၊ ‘တာဝတႎသာ’၊ ‘ယာမာ’၊ ‘တုသိတာ’၊ ‘နိမၼာန,ရတိ’၊ ‘ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ’ နတ္ျပည္ ေျခာက္ထပ္တို႔ကို ကာမသုဂတိ ၇-ဘံုဟု ေခၚ၏။

မႏုႆ = မေကာင္းမႈလုပ္ငန္း၌ အနႏၲရိယကံ (မိဘသတ္မႈ စသည္) တိုင္ေအာင္ ျပဳႏိုင္ၾက၍၊ ေကာင္းမႈအရာဝယ္ ဘုရားျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ စြမ္းႏိုင္ၾကေသာ ထက္ျမက္ေသာစိတ္ရွိသည့္ သူ။

စာတုမဟာရာဇာ = ဓတရ႒၊ ဝိ႐ူဠက၊ ဝိ႐ူပကၡ၊ ကုေဝရ (ေဝႆဝဏၰ ဟုလည္း ေခၚ၏) နတ္မင္းႀကီး ၄-ေယာက္
စာတုမဟာရာဇိက = နတ္မင္းႀကီးး ၄-ေယာက္၌ ဆည္းကပ္ ခစားရေသာ လက္ေအာက္ခံနတ္မ်ား

တာဝတႎသာ = သံုးဆယ့္သံုးေယာက္ေသာ အမ်ိဳးသားတို႔ျဖစ္ရာ ဌာန

ယာမာ = နတ္ခ်မ္းသာသို႔ ေကာင္းစြာေရာက္ေသာ နတ္မ်ား၏ ဌာန

တုသိတာ = ႏွစ္သက္႐ႊင္လန္းျခင္းသို႔ေရာက္ေသာ နတ္မ်ား၏ ဌာန

နိမၼာနရတိ = ကိုယ္တိုင္ဖန္ဆင္းအပ္ေသာ စည္းစိမ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ နတ္မ်ား၏ ဌာန

ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ = သူတစ္ပါးတို႔ ဖန္ဆင္းေသာ စည္းစိမ္၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ေသာ နတ္မ်ား၏ ဌာန


အပါယ္ ၄-ဘံုႏွင့္ ကာမသုဂတိ ၇-ဘံု = ေပါင္း ၁၁-ဘံုကို ကာမ ၁၁-ဘံု ဟုလည္း ေခၚ၏။


႐ူပါဝစရဘံု (၁၆)

ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံု

‘ျဗဟၼပါရိသဇၨာ’ = မဟာျဗဟၼာႀကီး၏ အျခံအရံ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘ျဗဟၼပုေရာဟိတာ’ = မဟာျဗဟၼာႀကီး၏ အမႈကိစၥတို႔ကို ေရွ႕ေဆာင္ စီမံတတ္ေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘မဟာျဗဟၼာ’ = ျဗဟၼာမင္းႀကီးမ်ား၏ ဌာန
ဤသံုးဘံုမွာ တျပင္တည္း၌ တည္ရွိၿပီး ပထမစ်ာန္ရေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ အရပ္ဌာန ျဖစ္၏။

ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု

‘ပရိတၱာဘာ’ = နည္းေသာ အေရာင္အလင္းရွိေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘အပၸမာဏာဘာ’ = မ်ားေသာ အေရာင္အလင္းရွိေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘အာဘႆရာ’ = ပုိမို ေတာက္ေျပာင္ေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
ဤသံုးဘံုမွာလည္း တျပင္တည္းရွိၿပီး ဒုတိယစ်ာန္ရေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ အရပ္ဌာန ျဖစ္၏။

တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု

‘ပရိတၱသုဘာ’ = နည္းေသာ တင့္တယ္ေသာ အေရာင္အလင္းရွိေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘အပၸမာဏသုဘာ’ = မ်ားေသာ တင့္တယ္ေသာ အေရာင္အလင္းရွိေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန
‘သုဘကိဏွာ’ = အမ်ိဳးမ်ိဳးေရာႁပြမ္းေသာ တင့္တယ္ေသာ အေရာင္အလင္းရွိေသာ ျဗဟၼာမ်ား၏ ဌာန

စတုတၱစ်ာန္ဘံု ၇-ဘံု

‘ေဝဟပၹိဳလ္ဘံု’၊ ‘အသညသတ္ဘံု’၊
‘အဝိဟာဘံု’၊ ‘အတပၸါဘံု’၊ ‘သုဒႆာဘံု’၊ ‘သုဒႆီဘံု’၊ ‘အကနိ႒ဘံု’ ဟူ၍ စတုတၳစ်ာန္ ၇-ဘံု ရွိ၏။

ေဝဟပၹိဳလ္ဘံု = ျပန္႔ေျပာႀကီးမားေသာအက်ိဳးရွိေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
အသညသတ္ဘံု = စိတ္, ေစတသိက္တို႔ မရွိဘဲ ႐ုပ္ခႏၶာႀကီးသာရွိေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
ဤေဝဟပၹိဳလ္ဘံုႏွင့္ အသညသတ္ဘံုတို႔မွာ တျပင္တည္း ရွိ၏။

အဝိဟာဘံု = မိမိတို႔ဘံုဌာနကို ေခတၱခဏျဖင့္ မစြန္႔ၾကဘဲ ကမၻာေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ တည္ေနေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
အတပၸါဘံု = မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္မွ် မပူပန္ရဘဲ အလြန္ေအးျမေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
သုဒႆာဘံု = အလြန္လွပတင့္တယ္ၾကသျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာ ႐ႈစားအပ္ေသာ (ၾကည့္ခ်င္ဖြယ္အလြန္ေကာင္းေသာ) ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
သုဒႆီဘံု = သူတစ္ပါးကို ပကတိစကၡဳ၊ ပညာစကၡဳတို႔ျဖင့္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ႐ႈစားတတ္ေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
အကနိ႒ဘံု = စည္းစိမ္ခ်မ္းသာ လြန္စြာႀကီးသျဖင့္ မည္သည့္ဘက္ကမဆို ေသးငယ္ေသာသေဘာ မရွိၾက၊ အထက္တန္းက်ေသာ ျဗဟၼာႀကီးမ်ား၏ ဌာန
ဤအဝိဟာဘံုမွ အကနိ႒ဘံု ၅-ဘံုကို စင္ၾကယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၏ေနရာ သုဒၶါဝါသ ၅-ဘံုဟု ေခၚ၏။ အနာဂါမ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွ ဤဘံုမ်ားတြင္ ျဖစ္၏။


အ႐ူပါဝစရဘံု (၄)

႐ူပါဝစရဘံုအထက္၌ ‘အာကာသာနၪၥာယတနဘံု’၊ ‘ဝိညာဏၪၥာယတနဘံု’၊ ‘အာကိဉၥညာယတနဘံု’၊ ‘ေနဝသညာနာသညာယတနဘံု’ အ႐ူပါဝစရ ၄-ဘံု ရွိ၏။

အာကာသာနၪၥာယတနဘံု = အာကာသာနၪၥာယတန ဝိပါက္စိတ္ ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိေသေႏၶတည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္။
ဝိညာဏၪၥာယတနဘံု = ဝိညာဏၪၥယတန ဝိပါက္စိတ္ ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္။
အာကိၪၥညာယတနဘံု = အာကိၪၥညာယတန ဝိပါက္စိတ္ ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္။
ေနဝသညာနာသညာယတနဘံု = ေနဝသညာနာသညာယတန ဝိပါက္စိတ္ ေစတသိက္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶတည္ေနလ်က္ အဆက္ဆက္ျဖစ္ပြားေနေသာ နာမ္ခႏၶာအစဥ္၏ ျဖစ္တည္ရာ ေကာင္းကင္ျပင္။

+++++

ဘံု ပုဂၢိဳလ္ရ

‘အပါယ္ေလးဘံု’၌ ဒုဂၢတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၁x၄-ဘံု) = (၄)

‘လူ႔ဘံု’၌ ဒုဂၢတိအဟိတ္ပုဂၢိဳလ္မွ လြဲ၍ က်န္ပုဂၢိဳလ္ ၁၁-ေယာက္တို႔ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၁၁)
‘စတုမဟာရာဇ္ဘံု’၌လည္း လူ႔ဘံုနည္းတူ ၁၁-ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၁၁)

‘တာဝတႎသာ’မွ ‘ပရနိမၼိတဝသဝတၱီ’တိုင္ ဒုဂၢတိအဟိတ္ႏွင့္ သုဂတိအဟိတ္တို႔ မျဖစ္ႏိုင္။ က်န္ ၁၀-ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္၏၊ (၁၀x၅-ဘံု) = (၅၀)

ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံု၊ ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံု၊ တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံုႏွင့္ စတုတၳစ်ာန္မွ ေဝဟပၹိဳလ္ဘံုတို႔တြင္ တိဟိတ္ပုထုဇဥ္ႏွင့္ အရိယာ ၈ ေယာက္ = ေပါင္း ၉ ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၉x၁၀-ဘံု) = (၉၀)

အသညသတ္ဘံုမွာ ႐ုပ္သာရွိသျဖင့္ သုဂတိအဟိတ္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ (၁)

သုဒၶါဝါသ ၅-ဘံုမွာ အနာဂါမ္ျဖစ္မွသာ ေရာက္ႏိုင္သျဖင့္ အနာဂါမိဖိုလ္၊ အရဟတၱမဂ္၊ အရဟတၱဖိုလ္ ပုဂၢိဳလ္ ၃-ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၃x၅-ဘံု) = (၁၅)

အ႐ူပါဝစရ ၄-ဘံုမွာ တိဟိတ္ပုထုဇဥ္ႏွင့္ ေသာတာပတၱိမဂ္မွ လြဲ၍ က်န္ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ၇-ေယာက္၊ ေပါင္း ၈-ေယာက္တို႔ ျဖစ္ႏိုင္၏။ (၈x၄-ဘံု) = (၃၂)

ပုဂၢိဳလ္အားလံုး ေပါင္းေသာ္ ၂၁၄ ေယာက္ ရ၏။

+++++

ပဋိသႏၶိစတုကၠ

အပါယ္ပဋိသေႏၶ၊ ကာမသုဂတိပဋိသေႏၶ၊ ႐ူပါဝစရပဋိသေႏၶ၊ အ႐ူပါဝစရပဋိသေႏၶ ဟူ၍ ေလးမ်ိဳး ရွိ၏။

ပဋိသေႏၶစိတ္ ၁၉-ခု ရွိရာ -

အပါယ္ေလးဘံု၌ ‘အကုသလဝိပါက္ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ သႏၲီရဏစိတ္’ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

လူ႔ဘံုႏွင့္ စတုမဟာရာဇ္ဘံုတို႔တြင္ ေမြးကတည္းက က်ိဳး,ကန္း,ဆြံ႔အလာေသာ သတၱဝါတို႔မွာ ‘ကုသလဝိပါက္ ဥေပကၡာသဟဂုတ္ သႏၲီရဏစိတ္’ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

လူ႔ဘံုႏွင့္ စတုမဟာရာဇ္ဘံုတို႔တြင္ ေမြးကတည္းက က်ိဳး,ကန္း,ဆြံ႕အလာသူ မဟုတ္ၾကသူမ်ား၊ က်န္ နတ္ျပည္ ၅-ခု၊ ဤကာမသုဂတိ ၇-ဘံုတြင္ မဟာဝိပါက္စိတ္ ၈-ပါးျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

ပထမစ်ာန္ ၃-ဘံုရွိ ျဗဟၼာမ်ားမွာ ပထမစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

ဒုတိယစ်ာန္ ၃-ဘံုရွိ ျဗဟၼာမ်ားမွာ ဒုတိယစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္၊ တတိယစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္မ်ားျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

တတိယစ်ာန္ ၃-ဘံုရွိ ျဗဟၼာမ်ားမွာ စတုတၳစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

ေဝဟပၹိဳလ္ဘံုမွာ ပၪၥမစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

အသညသတ္ဘံုမွာ ဇီဝိတနဝကကလာပ္ ပဋိသေႏၶ ျဖစ္၏။

သုဒၶါဝါသ ၅-ဘံုမွာ ပၪၥမစ်ာန္ဝိပါက္စိတ္ျဖင့္ ပဋိသေႏၶ ေန၏။

အ႐ူပါဝစရဘံုမ်ားျဖစ္ၾကေသာ -

အာကာသာနၪၥာယတနဘံု၌ အာကာသာနၪၥာယတနဝိပါက္စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ဝိညာနၪၥာယတနဘံု၌ ဝိညာနၪၥာယတနဝိပါက္စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
အာကိၪၥညာယတနဘံု၌ အာကိၪၥညာယတနဝိပါက္စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း၊
ေနဝသညာနာသညာယတနဘံု၌ ေနဝသညာနာသညာယတနဝိပါက္စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း ပဋိသေႏၶ ေနၾက၏။

+++++

သက္တမ္း

အပါယ္ဘံု၊ လူ႔ဘံု၊ ဘုမၼစိုးနတ္တို႔မွာ သက္တမ္း မၿမဲ။
အပါယ္ဘံု၌ အကုသိုလ္ရွိသေလာက္ ခံၾကရ၏။
လူ႔တို႔၏ သက္တမ္းမွာ က်မ္းဂန္မ်ားအရ ၁၀-ႏွစ္တမ္းမွ အသေခၤ်ယ်တမ္း တက္လိုက္ က်လိုက္ သြားေန၏။
ဘုမၼစိုးနတ္ႀကီးမ်ားမွာ အခ်ိဳ႕ အလြန္ အသက္ရွည္၏။ အခ်ိဳ႕ မရွည္။ သက္တမ္း မၿမဲ။

စတုမဟာရာဇ္ဘံုမွာ နတ္သက္ ၅၀၀၊ လူသက္ ၉-သန္း။
အထက္နတ္ဘံုမ်ားသို႔ နတ္သက္ ၂-ဆ၊ လူသက္ ၄-ဆစီ တက္သြားသျဖင့္ -
တာဝတႎသာဘံုမွာ နတ္သက္ ၁၀၀၀၊ လူသက္ ၃၆-သန္း၊
ယာမာဘံုမွာ နတ္သက္ ၂၀၀၀၊ လူသက္ ၁၄၄-သန္း၊
တုသိတာဘံုမွာ နတ္သက္ ၄၀၀၀၊ လူသက္ ၇၅၆-သန္း၊
နိမၼာနရတိဘံုမွာ နတ္သက္ ၈၀၀၀၊ လူသက္ ၂၃၀၄-သန္း၊
ပရနိမၼိတဝသဝတၱီဘံုမွာ နတ္သက္ ၁၆၀၀၀၊ လူသက္ ၉၂၁၆-သန္း ျဖစ္၏။

+++++

‘အာမခံ’ မရပါ ဤေလးျဖာ

အဘိဓမၼာသင္တန္းၿပီးေသာ္ ေလာကခ်မ္းသာ စေနေန႔တရားပြဲကို အရွင္စကၠိႏၵ က အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ပါဋိေဘာဂသုတ္ (အံ၊ စတုကၠ၊ ၁၊ ၄၉၁)ကို ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကားသြား၏။

“မအိုေစရ၊ အာမခံသူ
ကမၻာေလာက၊ ရွာၾကတမူ
မရွိ႐ိုးမွတ္၊ မိန္႔လတ္ဆူဆူ
ရွင္လူအမ်ား၊ မွတ္သား လိုက္နာယူ။

မနာေစရ၊ အာမခံသူ
ကမၻာေလာက၊ ရွာၾကတမူ
မရွိ႐ိုးမွတ္၊ မိန္႔လတ္ဆူဆူ
ရွင္လူအမ်ား၊ မွတ္သား လိုက္နာယူ။

မေသေစရ၊ အာမခံသူ
ကမၻာေလာက၊ ရွာၾကတမူ
မရွိ႐ိုးမွတ္၊ မိန္႔လတ္ဆူဆူ
ရွင္လူအမ်ား၊ မွတ္သား လိုက္နာယူ။

မိမိျပဳျငား၊ ကံမ်ားကိုမူ
က်ိဳးမေပးရ၊ အာမခံသူ
မရွိ႐ိုးမွတ္၊ မိန္႔လတ္ဆူဆူ
ရွင္လူအမ်ား၊ မွတ္သား လိုက္နာယူ။”

တရားပြဲၿပီးေသာ္ ၅-မိနစ္မွ် လက္ေတြ႕ တရား႐ႈမွတ္ၾကၿပီး ကုသိုလ္ အစုစုတို႔ကို အမွ်ေပးေဝၾကေလသည္။

သာဓု ... သာဓု ... သာဓု။


+++++
စာကိုး -
မဟာဂႏၶာ႐ုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ၏ ‘သၿဂႋဳဟ္ဘာသာဋီကာ’
အရွင္သီလာနႏၵာဘိဝံသ၏ ‘အဘိဓမၼာသင္တန္းပို႔ခ်ခ်က္မ်ား’