၂၀၀၉ ခု ေအာက္တိုဘာလ ၂၁ ရက္ေန႔က အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဗုဒၶဂယာ၌ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ သာေကတျမိဳ႕နယ္၊ (၉)ရပ္ကြက္၊ နဝရတ္လမ္းရွိ ပုညာရာမ မိုးကုတ္ဝိပႆနာေက်ာင္းတိုက္ဆရာေတာ္ အရွင္ပုညာနႏၵကို ရည္စူးၿပီး၊ ဆရာေတာ္၏ တပည့္ ဒကာ ဒကာမ မိသားစုမ်ားက ဦးေဆာင္ကာ ၂၀၀၉ ခု ႏိုဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔မွာ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္းတြင္ ဘုရားအမႉးရွိေသာ သံဃာေတာ္ ၇ ပါးတို႔အား ေန႔ဆြမ္းဆက္ကပ္ လႉဒါန္း၊ ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဧည့္ပရိတ္သတ္ကို ျမန္မာထမင္းဟင္း ျမန္မာမုန္႔မ်ိဳးစံုတို႔ႏွင့္ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံ ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ ျပဳလုပ္ၾက၏။
ေဘာ္စတြန္ၿမိဳ႕၊ မဟာစည္ မဟာသတိပ႒ာန္ရိပ္သာေက်ာင္း ဘုန္းႀကီး ဦးအဘယာလကၤာရမွ “ဤခရီး နီးလာၿပီ”ဟူေသာ တရားခ်ီးျမႇင့္၏။
….. ဘုန္းႀကီး မနက္က ဆရာေတာ္ ဦးပုညာနႏၵရဲ႕ တရားဖြင့္ထားတာ ၾကားေနရၿပီး၊ သူ႔တရားထဲမွာ ေဟာဒီ လကၤာေလး ႐ြတ္ဆိုသြားတာ ၾကားလိုက္ရေသးတယ္။
“ငါ၏ခႏၶာ၊ လိုမပါ၊ မၾကာေသလတၱံ႕”တဲ့။ ဘုန္းႀကီး ဒီ ‘ဤခရီး နီးလာၿပီ’ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ မၾကာ မၾကာ တရားေဟာဖူးပါတယ္။ ဒီထဲ နာဖူး ဖတ္ဖူးၾကတဲ့သူေတြ ပါ,ပါလိမ့္မယ္။ ….
ဇီဝိတံ ဗ်ာဓိ ကာေလာ စ၊
ေဒဟ နိေကၡပနံ ဂတိ။
ပေဥၥ ေတ ဇီဝ ေလာကသၼႎ၊
အနိမိတၱာ န နာယေရ။
(သံ၊ ႒၊ ၁၊ ၃၉။ ဝိသုဒၶိ၊ ၁၊ ၂၂၈။)
အသက္, ေရာဂါ၊ ေသခ်ိန္ခါႏွင့္
ျမႇဳပ္ရာဌာေန၊ ေရာက္ေလ ဂတိ
ဤသည့္ငါးမ်ိဳး၊ မသိႏိုးဟု
ဆို႐ိုးဓမၼ၊ ထားခဲ့ၾက၏ … လို႔ ဆိုထားတာ မဟုတ္လား။
ဘယ္အသက္အ႐ြယ္မွာ၊ ဘယ္လိုေရာဂါ ဘယ္အေၾကာင္းနဲ႔၊ ဘယ္ေန႔ဘယ္အခါ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ေသၿပီး၊ ဘယ္အရပ္မွာ ျမႇဳပ္ႏွံရမယ္၊ ဘယ္ဂတိေရာက္မယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ၾကဘူး မဟုတ္လား။ ခုဆိုရင္ပဲ ဆရာေတာ္ ဦးပုညာနႏၵကို ၾကည့္ေပါ့။
….. ဒီေတာ့ …. ဟိုး အရင္က ‘ဗုဒၶဓမၼ ေလာကစာေစာင္’ထဲ မွာ ပါတာနဲ႔ တူတယ္။
ဒီ လကၤာေလး မွတ္သားစရာ ေကာင္းတယ္။ လိုက္ဆိုၾကည့္ၾက။
“မေသခင္ တစ္ဘဝ
ေနၾကရ တို႔သူငါ
ခ်စ္ေမတၱာ စိတ္မွာစြဲ
ၿမဲၾကေစရာ။
ေလာဘနဲ႔ ေဒါသကို ခြာ
မေစၧရလြတ္ကင္း
ျငဴစူမိ ထိုဣႆာ
ကိုယ္စိတ္မွာ ေဝးေစကြဲ႕ မင္း။”
ဒီ ဘဝ ခဏတာ ေတြ႕ၾကရတဲ့ အခ်ိန္ေလး မဟုတ္လား။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယေတြ ေဝးေဝးထား၊ ေမတၱာနဲ႔ ေနၾက။
မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ ဆိုဆံုးမမႈေတြကို ခံယူ လိုက္နာေနၾကတဲ့ တပည့္ သားသမီးေတြ ဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးရဲ႕ အဆံုးအမ လကၤာေလးကို ဆိုလိုက္ၾကဦး။
“ငါသည္ မုခ် ေသရမည္
အခ်ိန္ပိုင္းသာ လိုေတာ့သည္။
အေသမဦးခင္ ဉာဏ္ဦးေအာင္ လုပ္ရမည္။”
သာဓု … သာဓု … သာဓု။
+++++
ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ ဆရာေတာ္ ဦးပုညာနႏၵႏွင့္ အေဝးေန,ေန အနီးေန,ေန ေနဖူးခဲ့ၾကေသာ၊ ဆရာတပည့္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးၾကေသာ၊ ဆရာေတာ္၏ တရားဓမၼမ်ားကို နာယူဖူးခဲ့ၾကေသာ တရားနာပရိတ္သတ္တို႔အား ဆရာႏွင့္တပည့္အၾကား ရွိႏိုင္ ျဖစ္ႏိုင္ခဲ့ဖူးေသာ အျပစ္တို႔ ေၾကေအးၾကေစရန္ ေတာင္းပန္မႈ ခြင့္လႊတ္မႈမ်ားကို ဆရာေတာ္ ဦးစကၠိႏၵမွ တိုင္ေပး ခ်ေပး၍ ေရစက္သြန္းခ် ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္ အမွ် ေပးေဝခဲ့ၾကေလသည္။
သာဓု … သာဓု … သာဓု။
No comments:
Post a Comment