ေကာက္က်စ္ေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊခြက္႐ႈံးေသာ ႐ြဲကုန္သည္အေၾကာင္း

ေသရိဝ ဝါဏိဇဇာတ္

ေကာက္က်စ္ေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊခြက္မွ ယုတ္ေသာ ႐ြဲကုန္သည္အေၾကာင္း

ပစၥဳပၸန္ဝတၳဳ

နတ္ႏွင့္တကြေသာ ေလာကကို ဆံုးမေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ “ဣဓ ေစ နံ ဝိရာေဓသိ” အစရွိေသာ ဂါထာပုဒ္ျဖင့္ တန္ဆာဆင္အပ္ေသာ ဤေသရိဝ ဝါဏိဇဇာတ္ ေဒသနာေတာ္ကို သာဝတၳိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းေတာ္၌ ေနေတာ္မူလ်က္ တပါးေသာ “ေလွ်ာ့ေသာ ဝီရိယရွိသည္သာလွ်င္ျဖစ္ေသာ ရဟန္း”ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာေတာ္မူ၏။

သဗၺညဳျမတ္စြာဘုရားသည္ ေရွးနည္းျဖင့္ ရဟန္းတို႔သည္ ေဆာင္အပ္ေသာ ထိုရဟန္းကို ျမင္ေတာ္မူ၍ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

“ရဟန္း ... သင္သည္ ဤသို႔ သေဘာရွိေသာ မဂ္ဖိုလ္ကို ေပးတတ္ေသာ သာသနာ၌ ရဟန္းျပဳ၍ ဝီရိယကို ေလွ်ာ့၍ အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္ေသာ ေ႐ႊခြက္မွ ယုတ္ေသာ ေသရိဝတိုင္းသား ႐ြဲကုန္သည္ကဲ့သို႔ ၾကာျမင့္စြာ စိုးရိမ္ရလတၱံ႕” ဤသို႔ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ရဟန္းတို႔သည္ ထိုအေၾကာင္းကို ထင္စြာ ျဖစ္ေစျခင္းငွာ ျမတ္စြာဘုရားကို ေတာင္းပန္ကုန္၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဘဝတပါးျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းအပ္ေသာ အေၾကာင္းကို ထင္စြာ ျပေတာ္မူ၏။

အတိတ္ဝတၳဳ

လြန္ေလၿပီးေသာအခါ ဤဘဒၵကပ္ကမ႓ာမွ ျပန္၍ ေရသည္ရွိေသာ္ ငါးကမ႓ာထက္၌ ဘုရားေလာင္းသည္ ေသရိဝတိုင္း၌ ႐ႊဲကုန္သည္သည္ ျဖစ္၏။ ထိုဘုရားေလာင္း ႐ြဲကုန္သည္သည္ ေသရိဝမည္ေသာ ေလာဘရမၼက္ႀကီးေသာ ႐ြဲကုန္သည္ႏွင့္တကြ ေရာင္းအံ့ေသာငွာ သြားကုန္သည္ရွိေသာ္ ‘နီလဝါဟ’မည္ေသာ ျမစ္ကို ကူး၍ ‘အရိ႒ပုရ’မည္ေသာ ျပည္သို႔ ဝင္သည္ရွိေသာ္ ၿမိဳ႕ခရီးတို႔ကို ခြဲေဝ၍ မိမိသည္ ရအပ္ေသာ ခရီးျဖင့္ ဥစၥာကို ေရာင္းလ်က္ သြား၏။ တစ္ေယာက္ေသာ ေလာဘရမၼက္ႀကီးေသာ ကုန္သည္သည္လည္း မိမိသည္ ရအပ္ေသာ ခရီးကို ယူ၏။

ထိုအရိ႒ပုရၿမိဳ႕၌လည္း တစ္ဦးေသာ သူေဌးအမ်ိဳးသည္ ပ်က္စီးသည္ ျဖစ္၍ ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ သားသမီး ညီေနာင္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ဥစၥာသည္လည္းေကာင္း ကုန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ကုန္၏။ တစ္ေယာက္ေသာ သူငယ္မသည္ အဖြားႏွင့္တကြ ႂကြင္းသည္ ျဖစ္၏။

ထိုေျမးအဖြားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္လည္း သူတပါးတို႔၏ အခစားကို ျပဳ၍ အသက္ေမြးရကုန္၏။ ထိုေျမးအဖြားအိမ္၌ေသာ္ကား သူေဌးႀကီးသည္ သံုးေဆာင္ဖူးေသာ အိုး၏အၾကား၌ ထားအပ္ေသာ ေ႐ႊခြက္သည္ ရွည္ျမင့္စြာ မသံုးေဆာင္အပ္သည္ျဖစ္၍ အညစ္အေၾကးတက္သည္ ျဖစ္၏။ ထိုေျမးအဖြားႏွစ္ေယာက္တို႔သည္ ထိုခြက္၏ ေ႐ႊခြက္၏အျဖစ္ကိုလည္း မသိကုန္။

ထိုေလာဘရမၼက္ႀကီးေသာ ကုန္သည္သည္ ထိုအခါ၌ ‘႐ြဲတို႔ကို ဝယ္ၾကကုန္ေလာ’ ‘႐ြဲတို႔ကို ဝယ္ၾကကုန္ေလာ’ဟု လွည့္လည္လ်က္ အိမ္တံခါးသို႔ ေရာက္ေလ၏။

ထိုသူငယ္မသည္ ထို႐ြဲကုန္သည္ကို ျမင္၍ အဖြားကို ဆို၏။ ‘အဖြား ... ငါ့အဖို႔ တစ္ခုေသာ တန္ဆာကို ဝယ္ပါေလာ’ဟု ဆို၏။ ‘ေျမးငယ္ ... ငါတို႔သည္ ဆင္းရဲကုန္၏။ အဘယ္ကို ေပး၍ ဝယ္ကုန္အံ့နည္း’ဟု ဆို၏။ ‘ငါတို႔အား ဤခြက္သည္ ရွိ၏။ ငါတို႔အား ေက်းဇူးမရွိ။ ဤခြက္ကို ေပး၍ ဝယ္ေလာ’ဟု ဆို၏။

ထိုအဖြားသည္ ႐ြဲကုန္သည္ကို ေခၚေစ၍ ေနရာ၌ ေနေစ၍ ထိုခြက္ကို ေပး၍ ‘အရွင္ ... ဤခြက္ကို ယူ၍ သင့္ႏွမအား တစံုတခုကို ေပးေလာ’ဟု ဆို၏။ ႐ြဲကုန္သည္သည္ ခြက္ကို ကိုင္၍ ၾကည့္လွ်င္ ေ႐ႊခြက္ျဖစ္လတၱံ႕ဟု ၾကံေအာက္ေမ့၍ ခြက္၏ေက်ာ၌လွ်င္ လွည့္လည္၍ အပ္ျဖင့္ အေရးကို ငင္၍ ေ႐ႊခြက္အျဖစ္ကို သိ၍ ဤသူတို႔အား တစံုတခုကို မေပးမူ၍ ဤေ႐ႊခြက္ကို ယူအံ့ဟု ၾကံ၍ ‘ဤခြက္သည္ အဘယ္အဖိုးထိုက္အံ့နည္း။ ထိုခြက္သည္ ပဲဝက္မွ်ေသာ အဖိုးကိုလည္း မထိုက္’ဟူ၍ ေျမ၌ ပစ္၍လွ်င္ ေနရာမွ ထ၍ သြားေလ၏။

တစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ဝင္၍ ထြက္ေသာ ခရီးကို တစ္ေယာက္ေသာသူသည္ ဝင္ျခင္းငွာ ရ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားေလာင္း ႐ြဲကုန္သည္သည္ ထိုခရီးသို႔ ဝင္၍ ‘႐ြဲတို႔ကို ဝယ္ၾကကုန္ေလာ’၊ ‘႐ြဲတို႔ကို ဝယ္ၾကကုန္ေလာ’ဟု ဆို၍ ထိုအိမ္တံခါးသို႔လွ်င္ ေရာက္ေလ၏။

တဖန္ ထိုသူငယ္မသည္ ထိုေရွးအတူလွ်င္ အဖြားကို ဆို၏။ ထိုအခါ ထိုေျမးငယ္မကို အဖြားသည္ ‘ေရွးဦးစြာ လာေသာ ကုန္သည္သည္ ခြက္ကို ေျမ၌ ပစ္၍ သြားေလၿပီ။ ယခုအခါ အဘယ္ကို ေပး၍ ဝယ္ကုန္အံ့နည္း’ဟု ဆို၏။ ‘ထိုေရွးကုန္သည္သည္ ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စကားရွိ၏။ ဤကုန္သည္သည္ကား ႐ႈခ်င္ဖြယ္ ရွိ၏။ ႏူးညံ့ ေျပျပစ္ေသာ စကားရွိ၏။ ထိုခြက္ကို ယူျငားအံ့လည္း မသိ’ဟု ဆို၏။ ‘ေျမးငယ္ ... ထိုသို႔တၿပီးကား ေခၚေလာ’ဟု ဆို၏။ ထိုသူငယ္မသည္ ထို႐ြဲကုန္သည္ကို ေခၚ၏။

ထိုအခါ အိမ္သို႔ ဝင္၍ေနေသာ ထို႐ြဲကုန္သည္အား ခြက္ကို ေပးကုန္၏။ ထိုဘုရားေလာင္းကုန္သည္သည္ ထိုခြက္၏ ေ႐ႊခြက္၏အျဖစ္ကို သိ၍ ‘အမိ ... ဤေ႐ႊခြက္သည္ အဖိုးတစ္သိန္း ထိုက္၏။ အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္ေသာ ဥစၥာသည္ ငါ၏လက္၌ မရွိ’ဟု ဆို၏။ ‘အရွင္ ... ေရွးဦးစြာလာေသာ ကုန္သည္သည္ ဤခြက္သည္ ပဲဝက္မွ်ကိုလည္း မထိုက္ဟူ၍ ေျမ၌ ပစ္၍ သြား၏။ ဤခြက္သည္ကား သင္၏ေကာင္းမႈေၾကာင့္ ေ႐ႊခြက္ျဖစ္သည္ ျဖစ္လတၱံ႕။ ငါတို႔သည္ ဤေ႐ႊခြက္ကို သင့္အား ေပးအံ့။ တစံုတခုမွ်ကိုလွ်င္ ငါတို႔အား ေပး၍ ဤေ႐ႊခြက္ကို ယူ၍ သြားေလေလာ’ဟု ဆို၏။

ဘုရားေလာင္းသည္ ထိုခဏ၌ လက္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ငါးရာကုန္ေသာ အသျပာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ အဖိုးငါးရာထိုက္ေသာ ဥစၥာတို႔ကိုလည္းေကာင္း ေပး၍ ‘ငါ့အား ဤခ်ိန္ကိုလည္းေကာင္း၊ ဤအိတ္ကိုလည္းေကာင္း၊ ရွစ္သျပာတို႔ကိုလည္းေကာင္း ေပးကုန္ေလာ’ဟု ဤမွ်ကို ေတာင္းယူ၍ သြားေလ၏။

ထိုဘုရားေလာင္း႐ြဲကုန္သည္သည္ လ်င္စြာလွ်င္ ျမစ္နားသို႔ ေရာက္၍ ကူးတို႔သည္အား ရွစ္သျပာကို ေပး၍ ေလွကို စီးေလ၏။

ထိုမိုက္ေသာ ႐ြဲကုန္သည္သည္လည္း တဖန္ ထိုေျမးအဖြားအိမ္သို႔ သြား၍ ‘သင္တို႔၏ ခြက္ကို ေဆာင္ခဲ့ေလာ။ သင္တို႔အား တစံုတခုကိုလွ်င္ ေပးအံ့’ဟု ဆို၏။ ထိုသူငယ္မသည္ ထို႐ြဲကုန္သည္ကို ဆဲေရး၍ ‘သင္သည္ ငါတို႔၏ အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္ေသာ ေ႐ႊခြက္ကို ပဲဝက္မွ် အဖိုးကို ျပဳ၏။ သင္၏အရွင္ႏွင့္တူေသာ တစ္ေယာက္ေသာ တရားေစာင့္ေသာ ႐ြဲကုန္သည္သည္ ငါတို႔အား အဖိုးတစ္ေထာင္ကို ေပး၍ ထိုေ႐ႊခြက္ကို ယူ၍ သြားေလ၏’ဟု ဆို၏။

ထို႐ြဲကုန္သည္မိုက္သည္ ထိုစကားကို ၾကား၍လွ်င္ အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္ေသာ ထိုေ႐ႊခြက္မွ ယုတ္၍ ဤကုန္သည္သည္ ငါ့အား ႐ႈံးျခင္းႀကီးကို ျပဳခဲ့ၿပီတကားဟု အလြန္ျဖစ္ေသာ စိုးရိမ္ျခင္းရွိသည္ျဖစ္၍ သတိကို ထားအံ့ေသာငွာ မတတ္ႏိုင္ရကား မိန္းေမာသည္ျဖစ္၍ မိမိလက္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ အသျပာတို႔ကိုလည္းေကာင္း၊ ဥစၥာတို႔ကိုလည္းေကာင္း အိမ္တံခါး၌ ႀကဲ၍ အဝတ္အ႐ုံကို စြန္႔၍ ခ်ိန္႐ိုးကို ေဆာက္ပုတ္ျပဳ၍ ဘုရားေလာင္း၏ေျခရာအစဥ္ လိုက္သည္ရွိေသာ္ ထိုျမစ္ကမ္းနားသို႔ ေရာက္၍ ကူးသြားေသာ ဘုရားေလာင္းကို ျမင္၍ ‘အို ကူးတို႔သည္၊ ေလွကို ျပန္ေစေလာ’ဟု ဆို၏။

ဘုရားေလာင္းသည္ကား ‘အေမာင္ ကူးတို႔သည္၊ မျပန္လင့္’ဟု ျမစ္၏။ မိုက္ေသာ႐ြဲကုန္သည္သည္လည္း ထိုသို႔သြားေသာ ဘုရားေလာင္းကို ျမင္စဥ္ပင္လွ်င္ ႀကီးစြာေသာ စိုးရိမ္ျခင္းသည္ ျဖစ္၍ ႏွလံုးပူသည္ ျဖစ္၏။ ခံတြင္းမွ ေသြးအန္၏။ အိုင္၌ ၫြန္ကဲ့သို႔ ႏွလံုးကြဲ၏။ ထို႐ြဲကုန္သည္မိုက္သည္ ဘုရားေလာင္း၌ ရန္ၿငိဳးဖြဲ႕၍ ထိုျမစ္နား၌ပင္လွ်င္ အသက္ကုန္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေလ၏။

ဤကား ဘုရားေလာင္း၌ ေဒဝဒတ္၏ ေရွးဦးစြာ ဖြဲ႕ေသာ ရန္ၿငိဳးတည္း။

ဘုရားေလာင္းသည္ အလႉအစရွိေသာ ေကာင္းမႈကို ျပဳ၍ ကံအားေလ်ာ္စြာ လားရ၏။

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤဓမၼေဒသနာကို ေဟာေတာ္မူၿပီး၍ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူၿပီးသာလွ်င္ -

၃။ ဣဓ ေစ နံ ဝိရာေဓသိ၊

သဒၶမၼႆ နိယာမတံ။

စိရံ တြံ အႏုတေပၸသိ၊

ေသရိဝါ’ ယံဝ ဝါဏိေဇာ။ ဟူေသာ ဤဂါထာကို ေဟာေတာ္မူ၏။

ဣဓ - ဤသာသနာေတာ္၌။

သဒၶမၼႆ - သူေတာ္ေကာင္းတရား၏။

ဧနံ နိယာမတံ - ထိုေလွာ္ကား ေလွငယ္ဟု ဆိုအပ္ေသာ ေသာတာပတၱိမဂ္ကို။

ေစ ဝိရာေဓသိ - အကယ္၍ ခၽြတ္ယြင္းေစအံ့။

တြံ - သင္သည္။

စိရံ - ၾကာျမင့္စြာ။

အႏုတေပၸသိ - ပူပန္ရလတၱံ႕။

ေကာဝိယ - အဘယ္သူကဲ့သို႔နည္း။

ေသရိေဝါ - ေသရိဝ အမည္ရွိေသာ။

အယံ ဝါဏိေဇာ ဣဝ - ရထိုက္သည့္အခိုက္ မယူလိုက္ဘဲ ေရွာင္လႊဲသြယ္ဝိုက္ေသာ ဤ႐ြဲကုန္သည္လူမိုက္ကဲ့သို႔တည္း။

အဓိပၸာယ္ကား - ေရွး၌ ေသရိဝမည္ေသာ ႐ြဲကုန္သည္သည္ အဖိုးတစ္သိန္းထိုက္ေသာ ေ႐ႊခြက္ကို မရ၍ ထိုေ႐ႊခြက္ကို ယူအံ့ေသာငွာ လံု႔လ မျပဳမူ၍ ထိုေ႐ႊခြက္မွ ယုတ္သည္ျဖစ္၍ စိုးရိမ္ရသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ သင္သည္လည္း သာသနာေတာ္ႏွင့္စပ္ေသာ ေ႐ႊခြက္ႏွင့္တူေသာ အရိယမဂ္ကို ေလွ်ာ့ေသာ ဝီရိယရွိသည္၏အျဖစ္ေၾကာင့္ မရ၍ ထိုအရိယမဂ္မွ ယုတ္သည္ျဖစ္၍ အခါေလးျမင့္ အစဥ္ စိုးရိမ္ရလတၱံ႕။ ဝီရိယကို အကယ္၍ မေလွ်ာ့လတၱံ႕။ ပညာရွိေသာ ႐ြဲကုန္သည္သည္ ေ႐ႊခြက္ကို ရသကဲ့သို႔ ထို႔အတူ ငါဘုရားသာသနာေတာ္၌ ကိုးပါးအျပားရွိသည္လည္းျဖစ္ေသာ ေလာကုတၱရာတရားကို ရလတၱံ႕ ... ဟူလိုေသာ္။

ဤသို႔လွ်င္ ထိုရဟန္းအား ျမတ္စြာဘုရားသည္ အရဟတၱဖိုလ္ျဖင့္ ေဒသနာေတာ္ အထြတ္ကိုယူလ်က္ ဤဓမၼေဒသနာကို ျပေတာ္မူၿပီး၍ သစၥာေလးပါးတို႔ကို ျပေတာ္မူ၏။ သစၥာကို ျပေတာ္မူသည္၏ အဆံုး၌ ေလွ်ာ့ေသာ ဝီရိယရွိေသာ ရဟန္းသည္ ျမတ္ေသာ အရဟတၱဖိုလ္၌ တည္၏။

ဇာတ္ေပါင္း

ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႏွစ္ပါးေသာ ဝတၳဳတို႔ကို ေဟာေတာ္မူၿပီး၍ အႏုသေႏၶကို စပ္၍ ယခုအခါ ေဒဝဒတ္သည္ ထိုအခါ မိုက္ေသာ႐ြဲကုန္သည္ ျဖစ္ဖူးေလၿပီ။ ယခုအခါ ငါဘုရားသည္လွ်င္ ထိုအခါ ပညာရွိေသာ႐ြဲကုန္သည္ ျဖစ္ဖူးေလၿပီ။ ဤသို႔ ဇာတ္ကို ေပါင္းေတာ္မူ၍ ေဒသနာကို ၿပီးေစေတာ္မူ၏။

“ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ၊ ေ႐ႊခြက္လြဲ၊ ေသပြဲဝင္ရွာ ေသရိဝါ”

+++++

(ေညာင္ကန္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ဝတၳဳ ပထမတြဲ မွ)

+++++

ေဒဝဒတ္ပါဝင္ေသာ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ဇာတ္ဝတၳဳမ်ား

အတြဲ	ဝဂ္	ဇာတ္အမည္	ပစၥဳပၸန္ဝတၳဳ	အတိတ္ဝတၳဳ	ဇာတ္ေပါင္း
၁	၁-အပဏၰကဝဂ္	၃-ေသရိဝ ဝါဏိဇဇာတ္	ဝီရိယကို ေလွ်ာ့ေသာ ရဟန္းတစ္ပါး	ေကာက္က်စ္ေသာေၾကာင့္ ေ႐ႊခြက္မရေသာ ႐ြဲကုန္သည္	႐ြဲကုန္သည္မိုက္=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိ႐ြဲကုန္သည္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၂-သီလဝဂ္	၁၁-လကၡဏမိဂဇာတ္	ဘုရားကို အာခံ၍ အျခံအရံမွ ယုတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	အသိဉာဏ္မရွိ၍ အျခံအရံပ်က္စီးေသာ သမင္	ကာဠသမင္=ေဒဝဒတ္၊ လကၡဏသမင္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၂-သီလဝဂ္	၁၂-နိေျဂာဓမိဂဇာတ္	ဘုရား၏ဉာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္ မေထရ္မိသားစုႏွစ္ဦး ခ်မ္းသာ	ကိုယ္ဝန္ရွိသမင္မကို အသက္ခ်င္းလွယ္ ကယ္ေသာ သမင္	သာခသမင္=ေဒဝဒတ္၊ နိေျဂာဓသမင္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၂-သီလဝဂ္	၂၀-နဠကပါနဇာတ္	နဠကပါနေရကန္မွ က်ဴ႐ိုးမ်ား အဆစ္ပိတ္ မရွိ	ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္မင္း ပါရမီသစၥာ ဓိ႒ာန္ျပဳျခင္း	ဒကရကၡိဳသ္=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၃-ကု႐ုဂၤဝဂ္	၂၁-ကု႐ုၤဂမိဂဇာတ္	ဘုရားရွင္အား သတ္ရန္ ေဒဝဒတ္၏ နည္းမ်ိဳးစံုစကား	ဆတ္ကိုသတ္ရန္ မုဆိုးအၾကံ ဆတ္သိ	မုဆိုး=ေဒဝဒတ္၊ ဆတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၄-ကုလာဝကဝဂ္	၃၃-သေမၼာဒမာနဇာတ္	ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တို႔မွ ေခါင္းခုတစ္ခု အစြဲျပဳသည့္ရန္ပြဲ	ခိုက္ရန္ျပဳ၍ ငံုးမ်ား ပ်က္စီးၾကရျခင္း	မလိမၼာေသာငံုး=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိငံုး=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၆-အာသီသဝဂ္	၅၁-မဟာသီလဝဇာတ္	အားထုတ္ျခင္း ဝီရိယကိုေလွ်ာ့ေသာ ရဟန္းတစ္ပါး	ဝီရိယကို မေလွ်ာ့ေသာေၾကာင့္ မင္းစည္းစိမ္ျပန္ရျခင္း	ျပစ္မွားေသာအမတ္=ေဒဝဒတ္၊ မဟာသီလဝမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၆-အာသီသဝဂ္	၅၇-ဝါနရိႏၵဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား သတ္ရန္ ေဒဝဒတ္ၾကံစည္ျခင္း	ေမ်ာက္မင္းကို သတ္ရန္ ၾကံေသာ မိေက်ာင္း	မိေက်ာင္း=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၆-အာသီသဝဂ္	၅၇-တေယာဓမၼဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား သတ္ရန္ ေဒဝဒတ္အားထုတ္ျခင္း	ဘုရားေလာင္းေမ်ာက္ကို သတ္ရန္ ၾကံေသာ ဖခင္ေမ်ာက္	ေမ်ာက္မင္း=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း၏သား=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၈-ဝ႐ုဏဝဂ္	၇၂-သီလဝနာဂရာဇဇာတ္	ေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	အသက္ကယ္ဖူးေသာ ေက်းဇူးကို မသိေသာ မုဆိုး ေျမမ်ိဳ	အေဆြခင္ပြန္း ျပစ္မွားတတ္ေသာ ေယာက်္ားယုတ္=ေဒဝဒတ္၊ သီလဝဆင္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၈-ဝ႐ုဏဝဂ္	၇၃-သစၥံကိရဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား သတ္ရန္ အားထုတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	အသက္ကယ္ဖူးေသာ ေက်းဇူးရွင္ကို ျပစ္မွား၍ ေသရေသာမင္း	အေဆြခင္ပြန္း ျပစ္မွားတတ္ေသာ မင္း=ေဒဝဒတ္၊ တရားမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၂-ဟံစိဝဂ္	၁၁၃-သိဂၤါလဇာတ္	ေဂါတမ၏အက်င့္သည္ တရားမဟုတ္၊ မိမိအက်င့္သာဟုတ္၏ဟု ေျပာ	ဥစၥာမက္ေမာသျဖင့္ ေျမေခြးလွည့္စားျခင္းခံရေသာ ပုဏၰား	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၃-ကုသနာဠိဝဂ္	၁၂၂-ဒုေမၼဓဇာတ္	ဘုရားရွင္၏ တင့္တယ္ျခင္းကို မၾကည္ျဖဴ ျငဴစူ၍သာေနေသာ ေဒ၀ဒတ္	ကိုယ့္မဂၤလာဆင္ျဖဴကိုပင္ ျငဴစူေသာမင္း ဆံုး႐ႈံးရ၏	မဂဓမင္း=ေဒဝဒတ္၊ မဂၤလာဆင္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၄-အသမၸဒါနဝဂ္	၁၃၁-အသမၸဒါနဇာတ္	ေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ ေဒ၀ဒတ္	ကုေဋေလးဆယ္ေပးဖူးေသာ ေက်းဇူးကို ဖြဲတစ္တုမၺႏွင့္ ေက်းဇူးဆပ္	ပီဠိယသူေဌး=ေဒဝဒတ္၊ သခၤသူေဌး=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၄-အသမၸဒါနဝဂ္	၁၃၉-ဥဘေတာဘ႒ဇာတ္	လူ႔စည္းစိမ္ႏွင့္ ရဟန္း၏အက်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးမွ ဆံုး႐ႈံးရေသာ ေဒ၀ဒတ္	အလိုရမၼက္ႀကီး၍ မိမိလည္း မ်က္စိပ်က္၊ မယားလည္း ဒဏ္ထိ	တံငါ=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၅-ကကဏၬကဝဂ္	၁၄၁-ေဂါဓာဇာတ္	ဆန္႔က်င္ဘက္အေဆြခင္ပြန္းကို ေပါင္းေသာ ရဟန္းတစ္ပါး	ဖြတ္ႏွင့္ဆန္႔က်င္ဘက္ ပုတ္သင္ႏွင့္ ေပါင္း၍ ဖြတ္မ်ားပ်က္စီး	ပုတ္သင္=ေဒဝဒတ္၊ ဖြတ္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၅-ကကဏၬကဝဂ္	၁၄၂-သိဂၤါလဇာတ္	ေဒ၀ဒတ္က ဘုရားကို သတ္ရန္ လံု႔လျပဳျခင္း	ဘုရားေလာင္း ေျမေခြးအား သတ္ရန္ ၾကံေသာ ေသေသာက္ၾကဴး	ေသေသာက္ၾကဴး=ေဒဝဒတ္၊ ေျမေခြး=ျမတ္စြာဘုရား
၁	၁၅-ကကဏၬကဝဂ္	၁၄၃-၀ိေရာစဇာတ္	ဘုရားအတုျပဳ သံဃာသင္းခြဲေသာ ေဒ၀ဒတ္ အကန္ခံရ၍ ေသြးအန္	ျခေသၤ့အတုျပဳ၍ ဆင္ကိုသတ္ရန္ အားထုတ္ေသာ ေျမေခြး ဆင္နင္းခံရ	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ေကသရရာဇာျခေသၤ့=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၁-ဒဠဝဂ္	၁၀-၀ိနီလဇာတ္	ေဒ၀ဒတ္ ဘုရားအတုျပဳ (ဘုရားေယာင္ေဆာင္)	ဟသၤာညီေနာင္ႏွင့္ က်ီးစပ္ဟသၤာ	က်ီးမ၏သား ၀ိနီလက=ေဒဝဒတ္၊ ၀ိေဒဟမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၂-သႏၳတဝဂ္	၁၈-သကုဏဂၣိဇာတ္	ဘုရားရွင္၏ အလိုဆႏၵအရ သကုေဏာ၀ါဒသုတၱန္ေဟာျခင္း	ဗီလံုးငွက္ငယ္ႏွင့္ သိန္းငွက္	သိန္းငွက္=ေဒဝဒတ္၊ ဗီလံုးငွက္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၃-ကလ်ာဏဝဂ္	၂၄-ဒုဗၻိယမကၠဋဇာတ္	ေက်းဇူးမသိ၊ အေဆြခင္ပြန္းကို ျပစ္မွားတတ္ေသာ ေဒ၀ဒတ္	ပုဏၰားကို ေခ်ာက္၊ ယုတ္ေသာေမ်ာက္	ေမ်ာက္=ေဒဝဒတ္၊ ပုဏၰား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၄-အသဒိသဝဂ္	၃၄-ဂိရိဒတၱဇာတ္	ဆန္႔က်င္ဘက္ အေပါင္းအေဖာ္ကို မွီ၀ဲေသာရဟန္း	အတုျမင္၍ အတတ္သင္၊ ခြင္၍သြားေသာျမင္း	ဂိရိဒတၱ=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိအမတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၄-အသဒိသဝဂ္	၃၉-သီဟစမၼဇာတ္	တရားေဟာခ်င္လြန္းေသာ ရွင္ေကာကာလိက	ျခေသၤ့ေရျခံဳေသာ ျမည္း	ကုန္သည္=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိလယ္သမား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၅-႐ုဟကဝဂ္	၄၃-စူဠပဒုမဇာတ္	သာသနာေတာ္၌ ၿငီးေငြ႕ေသာ ရဟန္းတစ္ပါး	မင္းသားညီေနာင္၊ မင္းသမီးႏွင့္ ငတံုး	ငတံုး=ေဒဝဒတ္၊ စူဠပဒုမမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၅-႐ုဟကဝဂ္	၄၄-မဏိေစာရဇာတ္	ဘုရားရွင္အား သတ္ရန္ ၾကံေသာ ေဒ၀ဒတ္	သူ႔မယားလိုခ်င္၍ သူ႔လင္ကို သတ္ရန္ ၾကံေသာ မင္း	တရားမေစာင့္ေသာမင္း=ေဒဝဒတ္၊ မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၅-႐ုဟကဝဂ္	၄၉-ဂဟပတိဇာတ္	လူ၏အျဖစ္ကို လည္တေမာ့ေမာ့ ေမွ်ာ္ေသာ ရဟန္း	ယုတ္မာေသာမိန္းမ	႐ြာသူႀကီး=ေဒဝဒတ္၊ သူႂကြယ္သားအိမ္ရွင္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၆-နတံဒဠဝဂ္	၅၄-၀ီရကဇာတ္	ေဒ၀ဒတ္ ျမတ္စြာဘုရားအတုျပဳျခင္း	တင္က်ီးႏွင့္ က်ီးကန္း	က်ီးကန္း=ေဒဝဒတ္၊ တင္က်ီးငွက္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၆-နတံဒဠဝဂ္	၅၆-ကု႐ုဂၤမိဂဇာတ္	ဘုရားအား သတ္ရန္ၾကံေသာ ေဒ၀ဒတ္	သမင္၊ ေခါက္ရွာငွက္၊ လိပ္ မိတ္ေဆြ ၃-ဦး	မုဆိုး=ေဒဝဒတ္၊ သမင္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၆-နတံဒဠဝဂ္	၅၈-သုသုမာရဇာတ္	ဘုရားကို သတ္ရန္ ေဒ၀ဒတ္အားထုတ္ျခင္း	ေမ်ာက္ႏွင့္ မိေက်ာင္း	မိေက်ာင္း=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၆-နတံဒဠဝဂ္	၅၉-ကုကၠဳဋဇာတ္	မိမိကုိယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ေသာ ပၪၥင္းငယ္	ေက်ာ့ကြင္းကို ေရွာင္တတ္ေသာ ၾကက္	မုဆိုး=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၆-နတံဒဠဝဂ္	၆၀-ကႏၵဂလကဇာတ္	ေဒ၀ဒတ္ ဘုရားအတုျပဳျခင္း	သစ္ေတာက္ငွက္ႏွင့္ အေဆြခင္ပြန္း	အေဆြခင္ပြန္းသစ္ေတာက္ငွက္=ေဒဝဒတ္၊ သစ္ေတာက္ငွက္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၈-ကာသာဝဝဂ္	၇၁-ကာသာဝဇာတ္	ရွင္ေဒဝဒတ္ မတန္ေသာသကၤန္းကို ဝတ္ျခင္း	ပေစၥကဗုဒၶါသကၤန္းဝတ္ေသာမုဆိုးႏွင့္ ဆင္မင္း	ဆင္သတ္ေယာက္်ား=ေဒဝဒတ္၊ ဆင္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၈-ကာသာဝဝဂ္	၇၂-စူဠနႏၵိယဇာတ္	ရွင္ေဒဝဒတ္ ႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္း ပရမ္းပတာလုပ္ပံု	သနားျခင္းကင္းေသာပုဏၰား ေျမမ်ိဳ	႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာေယာက္်ား=ေဒဝဒတ္၊ မဟာနႏၵိယေမ်ာက္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၉-ဥပါဟနဝဂ္	၈၃-ဝိကဏၰကဇာတ္	သာသနာေတာ္၌ ၿငီးေငြ႕ေသာ ရဟန္းတစ္ပါး	အ႐ြက္မဲ့ျမားဒဏ္ မိေက်ာင္းခံရ	မိေက်ာင္း=ေဒဝဒတ္၊ ဗာရာဏသီမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၉-ဥပါဟနဝဂ္	၉၀-မဟာပိဂၤလဇာတ္	ေဒဝဒတ္ကို ေျမမ်ိဳ၍ လူအမ်ား ဝမ္းေျမာက္	ေသေသာအခါ လူအမ်ား ရယ္႐ႊင္ခံရေသာ မင္း	တရားမေစာင့္ေသာမင္း=ေဒဝဒတ္၊ မင္း၏သား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၁၀-သိဂၤါလဝဂ္	၉၁-သဗၺဒါဌိဇာတ္	လာဘသကၠာရ ကြယ္ေပ်ာက္ေသာ ေဒဝဒတ္	ပထဝီဇယမႏၲန္ရေသာ ေျမေခြး	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ပုေရာဟိတ္ပုဏၰား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၁၀-သိဂၤါလဝဂ္	၉၃-ဂုတၱိလဇာတ္	ဆရာဘုရားကို ရန္သူလုပ္ေသာ ေဒဝဒတ္	ဆရာကိုအန္တုေသာ တပည့္ေစာင္းသမား	ေစာင္းသမား=ေဒဝဒတ္၊ ေစာင္းဝိဇၨာဆရာ=ျမတ္စြာဘုရား
၂	၃-ဥဒပါနဝဂ္	၂၇-ေရာမကဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား လုပ္ၾကံရန္ အားထုတ္ျခင္း	ခုိသားစားလိုေသာ ရေသ့အၾကံ	ေကာက္က်စ္ေသာရေသ့=ေဒဝဒတ္၊ ခိုတို႔၏အႀကီးအကဲ=ျမတ္စြာဘုရား
၂	တိကနိပါတ္၊ ၅-ကုမၻဝဂ္	၄၄-ဇမၺဳခါဒကဇာတ္	ေဒဝဒတ္၊ ေကာကာလိကတို႔ ဂုဏ္မဲ့အခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္တင္	က်ီးႏွင့္ေျမေခြးတို႔ ခ်ီးမြမ္းခန္းဖြင့္၍ ေျပးၾကရ	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	တိကနိပါတ္၊ ၅-ကုမၻဝဂ္	၄၅-အႏၲဇာတ္	ေဒဝဒတ္၊ ေကာကာလိကတို႔ ဂုဏ္မဲ့အခ်င္းခ်င္း ဂုဏ္တင္	သားတြင္ ေျမေခြး၊ ငွက္တြင္ က်ီး၊ သစ္ပင္တြင္ ၾကက္ဆူ - ယုတ္မာ	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၁-ကာလိဂၤဝဂ္	၈-သကုဏဇာတ္	ေက်းဇူးမသိတတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	အ႐ိုးမ်က္ေသာ ျခေသၤ့ႏွင့္ သစ္ေတာက္ေလာက္ငွက္	ျခေသၤ့=ေဒဝဒတ္၊ သစ္ေတာက္ေလာက္ငွက္=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၂-ပုစိမႏၵဝဂ္	၁၃-ခႏၲီဝါဒီဇာတ္	ေဒါသႀကီးေသာ ရဟန္း	ေျခ လက္ နား ႏွာေခါင္းတို႔ကို ျဖတ္ေသာ္လည္း စိတ္မဆိုး	ကလာဗုမင္း=ေဒဝဒတ္၊ ခႏၲီဝါဒီရေသ့=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၃-ကုဋိဒူသကဝဂ္	၂၆-ကကၠာ႐ုဇာတ္	သံဃာသင္းခြဲေသာ ေဒဝဒတ္ ေသြးပူအန္	နတ္ပန္းခိုင္ကို မိမိႏွင့္မတန္ဘဲ လိမ္ညာပန္ျခင္း	ပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိနတ္သား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၃-ကုဋိဒူသကဝဂ္	၂၉-ကာဠဗာဟုဇာတ္	ဘုရားကို နာဠာဂိရိဆင္ႏွင့္ တိုက္၍ လာဘ္ပ်က္ေသာ ေဒဝဒတ္	ေတာတြင္းေမ်ာက္ညိဳ နန္းကိုေရာက္လည္း လာဘ္မၿမဲ	ေမ်ာက္=ေဒဝဒတ္၊ ေက်းသား=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၄-ေကာကိလဝဂ္	၃၅-ဇမၺဳကဇာတ္	ဘုရားအတုျပဳသူ ေဒဝဒတ္ကို ေကာကာလိက ဒူးႏွင့္တိုက္	ျခေသၤ့အတုလိုက္ကာ မာန္ဟုန္ျပင္း၍ ဆင္နင္းခံရ	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ျခေသၤ့=ျမတ္စြာဘုရား
၂	စတုကၠနိပါတ္၊ ၅-စူဠကုဏာလဝဂ္	၄၂-ဝါနရဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား ေသေၾကာင္းၾကံေသာ ေဒဝဒတ္	ေမ်ာက္ကို ေသေၾကာင္းၾကံေသာ မိေက်ာင္း	မိေက်ာင္း=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ပၪၥကနိပါတ္၊ ၁-မဏိကု႑လဝဂ္	၃-ေဝနသာခဇာတ္	ထူးဆန္းေသာ ျပာသာဒ္ကို ေဆာက္ေစၿပီး လက္သမားမ်က္စိကို ေဖာက္ေသာမင္းသား	မင္းတစ္ေထာင္တို႔၏ မ်က္စိကိုေဖာက္ေသာမင္း မ်က္စိကန္း၍ ငရဲက်	ပုေရာဟိတ္=ေဒဝဒတ္၊ ဒိသာပါေမာကၡဆရာ=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ပၪၥကနိပါတ္၊ ၁-မဏိကု႑လဝဂ္	၇-လဋဳကိကဇာတ္	႐ုန္႔ရင္းၾကမ္းတမ္း သနားမရွိ အႏိုင္က်င့္တတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	က်ီး၊ ယင္၊ ဖားတို႔ႏွင့္ေပါင္း၍ ဆင္ၾကမ္းကို သတ္ေသာ ႏွံျပည္စုတ္	ဆင္=ေဒဝဒတ္၊ ဆင္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ပၪၥကနိပါတ္၊ ၁-မဏိကု႑လဝဂ္	၈-စူဠဓမၼပါလဇာတ္	ဘုရားရွင္အား သတ္ရန္ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ၾကံစည္ေသာ ေဒဝဒတ္	ဘုရားေလာင္းသားကို သတ္၍ သန္လ်က္ပန္းျပဳေသာမင္း ေျမမ်ိဳခံရ	မဟာပတာပမင္း=ေဒဝဒတ္၊ ဓမၼပါလမင္းသား=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ပၪၥကနိပါတ္၊ ၂-ဝဏၰေရာဟဝဂ္	၁၇-သာဠိယဇာတ္	ေဒဝဒတ္သည္ ျမတ္စြာဘုရားအား ထိတ္လန္႔ျခင္းကို မျဖစ္ေစႏိုင္	သူတပါးကို မေကာင္းၾကံ၍ ကိုယ္သာခံရေသာ ေဆးဆရာ	ေဆးသမား=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိသူငယ္=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ဆကၠနိပါတ္၊ ၂-ခရပုတၱဝဂ္	၁၄-သုဝဏၰကကၠဋကဇာတ္	အရွင္အာနႏၵာ ျမတ္စြာဘုရားအတြက္ အသက္ကို စြန္႔ျခင္း	က်ီးႏွင့္ေႁမြကို သတ္၍ ေက်းဇူးဆပ္ေသာ ေ႐ႊပုစြန္	က်ီး=ေဒဝဒတ္၊ ပုဏၰား=ျမတ္စြာဘုရား
၃	သတၱကနိပါတ္၊ ၁-ကုကၠဳဝဂ္	၂-မေနာဇဇာတ္	ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ေပါင္းေသာရဟန္း	ဖခင္စကားမနာယူဘဲ ေျမေခြးယုတ္ကို ေပါင္းေသာျခေသၤ့ ျမားဒဏ္ဝင္	ေျမေခြး=ေဒဝဒတ္၊ ဖခင္ျခေသၤ့မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	သတၱကနိပါတ္၊ ၁-ကုကၠဳဝဂ္	၉-ကပိဇာတ္	ေဒဝဒတ္ကို ေျမမ်ိဳျခင္းစကား	ပညာမဲ့ေသာေမ်ာက္မိုက္ကိုေပါင္းေသာ ေမ်ာက္မ်ား အတူေသၾကရ	ေမ်ာက္မိုက္=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	သတၱကနိပါတ္၊ ၂-ဂႏၶာရဝဂ္	၁၂-မဟာကပိဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရား ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္တို႔အတြက္ က်င့္ျခင္း	ေမ်ာက္အေပါင္းတို႔ အသက္ကို ကယ္ေသာ ေမ်ာက္မင္း	ျပစ္မွားေသာေမ်ာက္=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	သတၱကနိပါတ္၊ ၂-ဂႏၶာရဝဂ္	၂၁-ပရႏၲဇာတ္	ျမတ္စြာဘုရားအား သတ္ရန္ ေဒဝဒတ္လံု႔လျပဳျခင္း	ကၽြန္ႏွင့္ေဖာက္ျပားေသာ မိဖုရားေၾကာင့္ ဘုရင္လုပ္ၾကံခံရ	အဖမင္း=ေဒဝဒတ္၊ မင္းသား=ျမတ္စြာဘုရား
၃	အ႒ကနိပါတ္၊ ၁-ကစၥာနီဝဂ္	၆-ေစတိယဇာတ္	မုသားစကားေျပာေသာ ေဒဝဒတ္ ေျမမ်ိဳခံရ	ခုနစ္ႀကိမ္တိတိ မုသားစကားဆိုေသာ ေစတိယမင္း ေျမမ်ိဳ	ေစတိယမင္း=ေဒဝဒတ္၊ ကပိလပုဏၰား=ျမတ္စြာဘုရား
၃	နဝကနိပါတ္	၁၂-တိတၱိရဇာတ္	ေဒဝဒတ္ အရွက္မရွိေၾကာင္း၊ အဇာတသတ္ႏွင့္ေပါင္း၍ ဘုရားအား ေသေၾကာင္းၾကံစည္ျခင္းစကား	ဖြတ္ငယ္၊ ခါႏွင့္ ႏြားငယ္တို႔ကို သတ္စားေသာ ရေသ့ယုတ္ က်ားကုတ္၍ ေသ	ရေသ့ယုတ္=ေဒဝဒတ္၊ ခါပညာရွိ=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ဒသကနိပါတ္	၇-နိေျဂာဓဇာတ္	ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးကို မသိတတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	ေက်းဇူးရွင္ကို ေက်းဇူးကန္းသူ စစ္သူႀကီး ရာထူးခ်ခံရ	သာခစစ္သူႀကီး=ေဒဝဒတ္၊ နိေျဂာဓမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ဒသကနိပါတ္	၁၀-ကုကၠဳဋဇာတ္	ေဒဝဒတ္သည္ ေလးသမားစသည္တို႔ကို လႊတ္၍ ဘုရားကိုသတ္ရန္ ၾကံမႈ	ၾကက္မင္းအား စားရန္ လွည့္စားေသာ္လည္း မရ၍ စြန္ေျပးရျခင္း	စြန္=ေဒဝဒတ္၊ ၾကက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ဧကာဒသကနိပါတ္	၁-မာတုေပါသကဇာတ္	အမိအားလုပ္ေကၽြးေသာ မေထရ္တစ္ပါး	အမိကိုလုပ္ေကၽြးေသာ ဆင္ျဖဴေတာ္ မင္းဖမ္းယူျခင္းမွ ျပန္လြတ္ရ	ယုတ္မာေသာေယာက္်ား=ေဒဝဒတ္၊ ဆင္ျဖဴေတာ္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၃	ဧကာဒသကနိပါတ္	၃-ဓမၼေဒဝပုတၱဇာတ္	ဘုရားရွင္၏ သာသနာစက္ကို ဆန္႔က်င္ေသာ ေဒဝဒတ္ ေျမမ်ိဳ	တရားက်င့္ေသာနတ္သားအား စိတ္ထိုးလိုေသာနတ္သား ေျမမ်ိဳခံရ	အဓမၼနတ္သား=ေဒဝဒတ္၊ ဓမၼနတ္သား=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ဒြါဒသကနိပါတ္	၃-သမုဒၵဝါဏိဇာတ္	ေဒဝဒတ္ေျမမ်ိဳခံရ၍ ေနာက္လိုက္ငါးရာတို႔ပါ အဝီစိငရဲသို႔ေရာက္	ပစၥဳပၸန္ခ်မ္းသာကို ကပ္ၿငိေသာ လက္သမားမိုက္ ပရိသတ္ႏွင့္တကြ ပ်က္စီး	လက္သမားမိုက္=ေဒဝဒတ္၊ ပညာရွိလက္သမား=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ဒြါဒသကနိပါတ္	၉-မဟာပဒုမဇာတ္	စိၪၥမာဏဝိကာ(စိၪၥမာဏ) ဘုရားကို စြပ္စြဲ၍ ေျမမ်ိဳခံရ	သူတပါး မေကာင္းၾကံ ကိုယ္သာခံရေသာ မိဖုရားႀကီး	ခမည္းေတာ္ျဗဟၼဒတ္မင္း=ေဒဝဒတ္၊ မဟာပဒုမမင္းသား=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ေတရသကနိပါတ္	၁-အမၺဇာတ္	ဆရာဘုရားကို ပစ္ပယ္၊ သံဃာကို ခြဲေသာ ေဒဝဒတ္ ေျမမ်ိဳ	မႏၲန္ေပးသည့္ ဆရာကို ပစ္ပယ္၍ ပ်က္စီးသူ	ေက်းဇူးမသိလုလင္=ေဒဝဒတ္၊ ဒြန္းစ႑ားသား=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ေတရသကနိပါတ္	၉-႐ု႐ုမိဂဇာတ္	ေက်းဇူးရွိေသာ ဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးကိုပင္ မသိတတ္ေသာ ေဒဝဒတ္	အသက္ကိုကယ္ဖူးေသာ ေက်းဇူးကိုပင္ မသိသူ ဥစၥာပ်က္သူေဌးသား	သူေဌးသား=ေဒဝဒတ္၊ ဆတ္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ပကိဏၰကနိပါတ္	၂-စႏၵကိႏၷရီဇာတ္	ဘုရားရွင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔ ႂကြၿပီး အဂၢသာဝကအစံုႏွင့္ ယေသာဓရာအေဆာင္သို႔ ဝင္ျခင္း	ကိႏၷရာ ကိႏၷရီေမာင္ႏွံတို႔၏ ဇာတ္လမ္း	ဗာရာဏသီမင္း=ေဒဝဒတ္၊ စႏၵကိႏၷရာ=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ပကိဏၰကနိပါတ္	၉-တစၧကသူကရဇာတ္	ဓႏုဂၢဟတိႆမေထရ္၏ စစ္ဆင္နည္းသံုးမ်ိဳး	တစၧကဝက္၏ ပဒုမဗ်ဴဟာစစ္ဆင္နည္းျဖင့္ က်ားကိုႏိုင္	ရေသ့စဥ္းလဲ=ေဒဝဒတ္၊ ႐ုကၡစိုးနတ္=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ဝီသတိနိပါတ္	၇-သတၱိဂုမၺဇာတ္	ဘုရားကိုသတ္ရန္ ေဒဝဒတ္လွိမ့္ခ်ေသာ ေက်ာက္လႊာဒဏ္ရာ ဇီဝကခြဲကုရ	ပတ္ဝန္းက်င္ေကာင္းလွ်င္ သူေကာင္းျဖစ္၊ မေကာင္းလွ်င္ သူဆိုးျဖစ္	သတၱိဂုမၺေက်းသား=ေဒဝဒတ္၊ ပုပၹကေက်းသား=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ဝီသတိနိပါတ္	၉-ေသာမနႆဇာတ္	ဘုရားအား သတ္ရန္ ေဒဝဒတ္အားထုတ္ျခင္း	သူတပါးမေကာင္းၾကံေသာ ရေသ့စဥ္းလဲ	ရေသ့စဥ္းလဲ=ေဒဝဒတ္၊ ေသာမနႆမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၄	ဝီသတိနိပါတ္	၁၀-စေမၸယ်ဇာတ္	ဥပုသ္ေစာင့္သံုးျခင္းသည္ ေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ဘုရားေဟာ	နဂါးမင္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔၍ လူ႔ျပည္၌ ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း	အလမၸာယ္ပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ နဂါးမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၄	တႎသနိပါတ္	၄-ဆဒၵႏၲဇာတ္	ဘဝတစ္ခုမွ လင္၏အျပစ္အနည္းငယ္ျဖင့္ ဒုတိယဘဝမွ သတ္ေစခဲ့ဖူးေသာ ရဟန္းမ	မိမိကိုသတ္သူအား အစြယ္ကို လႉေသာ ဆင္မင္း	ေသာဏုတၱရမုဆိုး=ေဒဝဒတ္၊ ဆဒၵႏၲဆင္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၄	တႎသနိပါတ္	၆-မဟာကပိဇာတ္	ဘုရားရွင္အား ေသေၾကာင္းၾကံသူ ေဒဝဒတ္	ကယ္တင္ရွင္ေမ်ာက္မင္း ျပစ္မွား၍ ႏူနာစြဲၿပီး ေျမမ်ိဳ	လူၿပိတၱာ=ေဒဝဒတ္၊ ေမ်ာက္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
၄	တႎသနိပါတ္	၈-ပ႑ရနာဂရာဇဇာတ္	မုသာဝါဒေၾကာင့္ ေျမမ်ိဳျခင္းအေၾကာင္း	နဂါမင္းႏွင့္ သီလမရွိေသာ တကၠတြန္း	အေစလကတကၠတြန္း=ေဒဝဒတ္၊ ဂဠဳန္မင္း=ျမတ္စြာဘုရား
		မေဟာသဓဇာတ္ေတာ္ႀကီး			ေကဝဋ္ပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ မေဟာသဓမင္းသား=ျမတ္စြာဘုရား
		ဘူရိဒတ္ဇာတ္ေတာ္ႀကီး			မုဆိုးပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ ဘူရိဒတ္နဂါးမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
		စႏၵကုမာရဇာတ္ေတာ္ႀကီး			ခ႑ဟာလပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ စႏၵကုမာရမင္းသား=ျမတ္စြာဘုရား
		နာရဒဇာတ္ေတာ္ႀကီး			အလာတအမတ္=ေဒဝဒတ္၊ နာရဒမင္း=ျမတ္စြာဘုရား
		ေဝႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္ႀကီး			ဇူဇကာပုဏၰား=ေဒဝဒတ္၊ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး=ျမတ္စြာဘုရား