ဤအရွင္ျမတ္ေလာင္းလ်ာသည္ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္၏ လက္ထက္ေတာ္တြင္ အမ်ိဳးေကာင္းသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သည္။
တစ္ေန႔တြင္ ပဒုမုတၱရဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းတစ္ပါးအား ေဒသနာဉာဏ္မ်ား တိုးပြားလာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရာတြင္ အထူးျမတ္ဆံုးျဖစ္ေသာ ဧတဒဂ္ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူ၏။
ကုသိုလ္ျပဳခဲ့
ဤအရွင္ျမတ္ေလာင္းလ်ာ အမ်ိဳးသားသည္ ထိုရဟန္း ရယူပန္ဆင္ရေသာ ဧတဒဂ္ဆုထူးကို ရယူလိုသျဖင့္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီးလွ်င္ ထိုဆုကို ေတာင္းကာ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာတို႔၌ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳခဲ့ေလသည္။
သူသည္ ဝိပႆ ီဘုရားရွင္၏ လက္ထက္ေတာ္တြင္လည္း လူအျဖစ္ကို ရရွိျပန္ကာ ဆြမ္းခံႂကြေတာ္မူေနေသာ ဝိပႆ ီဘုရားရွင္အား သရက္သီးမွည့္မ်ား ဆက္ကပ္ လႉဒါန္းခဲ့၏။
ပုဏၰားအိုဘဝေရာက္ေသာ္
ဤငါတို႔ ေဂါတမဘုရားရွင္၏ လက္ထက္ေတာ္တြင္ကား ရာဇၿဂိဳဟ္ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ ပုဏၰားတစ္ေယာက္၏ သားျဖစ္လာကာ ရာဓဟု အမည္တြင္ခဲ့ေလသည္။ ရာဓသတို႔သား အ႐ြယ္ေရာက္လတ္ေသာ္ အိမ္ရာတည္ေထာင္၍ ေနထိုင္၏။ အသက္အ႐ြယ္ အိုမင္းလာေသာအခါတြင္ကား သားမယားမ်ားက သူ႔ကို မၾကည္ျဖဴၾကေတာ့ေပ။ နဂိုကတည္းက ထိုင္စားႏိုင္ေလာက္သည့္ ဥစၥာပစၥည္း အထုပ္အထည္မရွိ ျဖစ္ေနရသည့္ သူ႔ဘဝကို ဘယ္သူက ၾကင္နာၾကပါမည္နည္း။ သားမယားမ်ားကလည္း သူ႔ကို `လူအိုေပတံုး ထမင္းျဖဳန္း´ဟုဆိုကာ အိမ္မွာ မထားလိုၾကေတာ့ေပ။
အားကိုးရာမဲ့ေနသည့္ အဘိုးအို ရာဓသည္ အ႐ြယ္လြန္ကာမွ အားကိုးရာ ရွာမရ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သို႔ျဖင့္ သူသည္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ရွင္ႀကီးေဂါတမထံမွာပင္ ရဟန္းျပဳေတာ့မည္ဟု စဥ္းစားကာ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ဦးလွည့္လာသည္။ ေတြ႕သမွ် ရဟန္းမ်ားထံ ခ်ဥ္းကပ္ကာ ရဟန္းျပဳလိုေၾကာင္း ေတာင္းပန္ ေလွ်ာက္ထားသည္။ ရဟန္းမ်ားကလည္း အ႐ြယ္ေကာင္းသူကိုသာ အလြယ္တကူ ရဟန္းျပဳေပးခ်င္ၾကသည္။ သည္လို လူအိုလူမင္း အဘိုးအိုရာဓအား ရဟန္းျပဳေပးခ်င္သူမရွိ ျဖစ္ေနသည္။ ရဟန္းမ်ားက အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးရင့္အိုမင္းသည့္ ရာဓလို ပုဏၰားအိုႀကီးသည္ သူတို႔အတြက္ ဝတ္ႀကီးဝတ္ငယ္ကို ျပဳေပးႏိုင္မည့္သူ မဟုတ္သျဖင့္ လက္မခံခ်င္ၾကေပ။
ဤသို႔လွ်င္ ရဟန္းအားလံုးက ပုဏၰားအိုႀကီးအား ရဟန္းျပဳေပးရန္ ျငင္းပယ္ေနၾကသည့္အတြက္ အဘိုးအိုရာဓမွာ စိတ္ေသာက အႀကီးအက်ယ္ ေရာက္ရေတာ့သည္။ သူ႔ခမ်ာ သူတကာေပးသမွ်ႏွင့္ မဝတဝ စားေနရပါေသာ္လည္း ထိုဆင္းရဲဒုကၡသက္သက္ေၾကာင့္ ရဟန္းျပဳလိုျခင္း မဟုတ္။ ပါရမီသမ႓ာအရွိန္ကလည္း ရင့္သန္လာသျဖင့္ က်န္ေသးသမွ် သက္တမ္းကာလတြင္ သာသနာေတာ္၏ အဆံုးအမျဖင့္ ေနထိုင္လိုသည့္ ဆႏၵက ျပင္းျပလာေတာ့သည္။ မိမိ၏ ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္သည့္အတြက္ အဘိုးအိုရာဓခမ်ာ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေက် ျဖစ္ရေတာ့သည္။
အရွင္သာရိပုတၱရာက ရဟန္းျပဳေပးၿပီ
သူ႔အတြက္ ကံေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ဆံုေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဤပုဏၰားႀကီးကား ေရွးက ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္းမႈႏွင့္ ျပည့္စံုသူျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိေတာ္မူသျဖင့္ ရဟန္းအေပါင္းကို စည္းေဝးေစေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ရဟန္းတို႔ ... ရာဓပုဏၰား ျပဳခဲ့ဖူးေသာ ေက်းဇူးတရားကို သိရွိေသာ ရဟန္းရွိပါလွ်င္ ထိုရဟန္းသည္ ရာဓပုဏၰားအား ရဟန္းျပဳေပးပါေလာ့ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူ၏။
ထိုအခါ အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္က `အရွင္ဘုရား၊ ဤပုဏၰားသည္ တပည့္ေတာ္အား ဆြမ္းတစ္ေယာက္မစာမွ်ကို ေလာင္းလႉခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုေက်းဇူးကို ေထာက္ထား၍ တပည့္ေတာ္ ရဟန္းျပဳေပးပါမည္ ဘုရား´ဟု ေလွ်ာက္ထား၏။
သာဓု .. သာဓု .. သာဓု သာရိပုတၱရာ၊ သူ႔ေက်းဇူးကို အထူး သိတတ္ေပစြဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆက္လက္၍ ဘုရားရွင္က `ရဟန္းတို႔၊ ေရွးယခင္က သရဏဂံုသံုးပါးျဖင့္ ရဟန္းျပဳေပးျခင္းကို ငါဘုရား ခြင့္ျပဳခဲ့သည္။ ယခု ငါဘုရားသည္ ထိုခြင့္ျပဳခ်က္ကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ေပၿပီ။ ယေန႔မွ စ၍ ရဟန္းျပဳျခင္းကိစၥကို ဉ တၱိစတုတၳကမၼဝါစာျဖင့္သာ ရဟန္းျပဳေပးရန္ ငါဘုရား ခြင့္ျပဳလိုက္ေပၿပီ´ဟု မိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္။
သို႔ျဖင့္ သာသနာေတာ္၏ သမိုင္းတြင္ ပထမဆံုး ဉ တၱိစတုတၳကမၼဝါစာျဖင့္ ရဟန္းျဖစ္လာရသူမွာ အရွင္ရာဓပင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမာ္ကြန္းထိုးရေပေတာ့သည္။
ရဟႏၲာျဖစ္ၿပီ
ရဟန္းျဖစ္ၿပီးေနာက္ အရွင္ရာဓသည္ ဝိပႆ နာတရား ႀကိဳးစား အားထုတ္ေလရာ မၾကာမီမွာပင္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ ဆိုက္ေရာက္ေလသည္။
ဧတဒဂ္ရၿပီ
ရဟႏၲာအရွင္ရာဓသည္ ဘုရားရွင္ထံေတာ္၌ပင္ ေနထိုင္ၿပီး ေလးနက္လွေသာ တရားဓမၼမ်ားကို ေမးေလွ်ာက္သည္။ ထိုသို႔ ေမးေလွ်ာက္သျဖင့္လည္း ဘုရားရွင္၏ ေဒသနာဉာဏ္ေတာ္မ်ား တဆင့္ၿပီးတဆင့္ တိုးပြားလာကာ တရားသေဘာ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ က်ယ္ျပန္႔လာသည့္ ေဒသနာေတာ္မ်ား ျဖစ္လာ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ပရိသတ္ေလးပါးအလယ္မွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူကာ အသက္အ႐ြယ္ အိုမင္းခါမွ ရဟန္းျပဳလာေသာ အရွင္ရာဓအား `ရဟန္းတို႔၊ ငါဘုရားအား ေဒသနာဉာဏ္ေတာ္မ်ား တဆင့္ၿပီးတဆင့္ တိုးပြားလာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ၾကကုန္ေသာ ငါ၏တပည့္တို႔တြင္ ရာဓသည္ အထြတ္ျမတ္ဆံုးေပတည္း´ဟု ဧတဒဂ္ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူေလသည္။
အရွင္ရာဓေထရ္ အပဒါန္ဝတၳဳ ၿပီး၏။
(အရွင္ဓမၼသာမီဘိဝံသ၏ ပံုေတာ္စံု ေထရအပဒါန္ဝတၳဳေတာ္ႀကီး မွ)
+++++
၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၄ ရက္ စေနေန႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၌ ဓမၼသင္တန္းမ်ား ျပဳလုပ္ရာ မြန္းလြဲ ၂-နာရီ တရား႐ႈမွတ္ၾကစဥ္ ေလာကခ်မ္းသာဆရာေတာ္ႀကီးက ဝိပႆ နာဆိုင္ရာတရား ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္ၿပီး၊ ဓမၼပဒသင္တန္းတြင္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဥဂၢပ႑ိတက ပ႑ိတဝဂ္ ဂါထာ ၇၆-အရွင္ရာဓေထရ္ဝတၳဳကို သင္ၾကားပို႔ခ်ေပး၏။
ညေန ေလာကခ်မ္းသာဆည္းဆာတရားပြဲတြင္ ဆရာေတာ္ အရွင္ပညာေဇာတက ေထရဂါထာလာ အရွင္ဥတၱိယေထရ္၏ ဥဒါန္းကို `လာမည့္ေဘး ေျပးေတြ႕´ဟူေသာအမည္ျဖင့္ ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကား၏။
No comments:
Post a Comment