Thursday, October 29, 2009

အိုနာေသကင္းေရးတရားပြဲ - မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး


….. ျမတ္စြာဘုရား၏ အဆံုးအမ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဟာရမွာပဲ။
ျမတ္စြာဘုရားက တရားေဟာတာဟာ ဘာအတြက္လဲလို႔ဆိုေတာ့ သတၱဝါေတြ အိုျခင္း၊ နာျခင္း၊ ေသျခင္း ကင္းတဲ့ နိဗၺာန္ကို ေရာက္ေအာင္လို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။
သတၱဝါေတြ မအိုရေအာင္၊ မနာရေအာင္၊ မေသရေအာင္ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္း ကင္းတဲ့ တရားကို ရေအာင္ က်င့္ႏိုင္ဖို႔ ေဟာေတာ္မူခဲ့တယ္။
တရားနာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြမွာလဲ အဲဒါဟာ ရည္႐ြယ္ရင္း အရင္းခံပဲ။
ဒိျပင္ဟာေတြက လိုရင္း မဟုတ္ဘူး။ အိုျခင္း နာျခင္း ေသျခင္း ကင္းဖို႔ရာက အေရးအႀကီးဆံုးပဲတဲ့။
အေရးမႀကီးဘူးလား။ (အေရးႀကီးပါတယ္ ဘုရား)

ဘယ္သူမွ မအိုခ်င္ၾကဘူး။ မအိုေအာင္လို႔ ႏုႏုပ်ိဳပ်ိဳ ပုဂၢိဳလ္ေတြက မိမိကုိယ္ကေလးကို ယုယုယယနဲ႔ ျပဳျပင္ၿပီး ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ္လို႔ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးလာေတာ့ အိုေတာ့တာပဲ။ အဖြားႀကီးေတြ အဖိုးႀကီးေတြ ျမင္မေကာင္းေအာင္လို႔ကို အိုသြားၾကတာပါပဲ။
မက်န္းမမာ နာဖ်ားမႈလဲ ကင္းေအာင္လို႔ က်န္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ၿပီးေတာ့ ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ္လို႔ တခ်ိန္က်ေတာ့ မက်န္းမမာေတြလဲ ျဖစ္တာပဲ။ ဒုကၡေတြ ေရာက္ၾကရတယ္။ ဘယ္သူမွ မေသခ်င္ၾကဘူး။ ေသခ်င္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ရွိပါ့မလား။ (မရွိပါဘူး ဘုရား)

ေသရမွာ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတယ္။ မနက္ဖန္ ေသရမယ္၊ သဘက္ခါ ေသရမယ္၊ အဲဒီလို သတင္းမ်ား ၾကားရလို႔ရွိရင္သာ ေၾကာက္တာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ ေရာဂါေဝဒနာေတြ ရွိတယ္။ ဆရာဝန္ေတြက ဒီေရာဂါကို ကုလို႔ ရမွာ မဟုတ္ဘူး၊ တစ္လခံမယ္၊ ႏွစ္လခံမယ္ စသည္ျဖင့္ မွန္းၿပီးေတာ့ ေျပာထားတယ္။ ေၾကာက္ၾကပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ မေျပာဘဲနဲ႔ ဒီအတိုင္းပဲ ကုပါလို႔ ဆရာဝန္ေတြက အားေပးၿပီးေတာ့ လႊတ္ထားတာပဲ မ်ားတယ္။ အဲဒီလို ေျပာလို႔ ေသရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိရင္ အင္မတန္ ေၾကာက္ၾကတာပဲ။ ဒီဘဝသာ မဟုတ္ဘူး။ ဘဝတိုင္း ဘဝတိုင္း ဒီလို ေသၾကမွာေတြ ေၾကာက္စရာခ်ည္းပဲ။ အဲဒီလို မေသဘဲနဲ႔ေနရင္ေတာ့ ေကာင္းတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ မေသဘူးဆိုရင္ျဖင့္ မေကာင္းဘူးလား။ (ေကာင္းပါတယ္ ဘုရား)

ဘယ္ေတာ့မွ မအိုဘူး မနာဘူး မေသဘူးဆိုရင္ ေကာင္းတယ္။
အဲဒီလို မအို မနာ မေသတဲ့တရားကို ရဖို႔ရာ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာခဲ့တယ္။
နာတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ မအို မနာ မေသတဲ့တရား ဘယ္လိုက်င့္ရမယ္၊ ဘယ္လို အားထုတ္ရမယ္ဆိုတာ နားလည္ဖို႔ ဒါအေရးအႀကီးဆံုးပဲ။ အဲဒါအတြက္ပဲ တရားနာၾကရတာ။

တခ်ိဳ႕က ဒီလိုမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အသံေကာင္းေကာင္းေလး နာၾကတယ္။ သီခ်င္းဆိုၿပီးေဟာတာလဲ နာတာ ရွိတယ္။ ဒီ႐ြာ(ဆိတ္ခြန္႐ြာ)ေတာ့ ေရာက္လား မေရာက္လား မသိဘူး။ သီခ်င္းဆိုၿပီး ေဟာတာေတြလဲ တခ်ိဳ႕က နာၾက၊ တရားပြဲလုပ္ၿပီး က်င္းပၾကတယ္။ အဲဒါ ေတာ္ေတာ္ ေနရာမက်တာပဲ။ ေ႐ႊဘိုေတာ့ ေရာက္ကုန္ၾကၿပီတဲ့။ ဒီ႐ြာေတာ့ ေရာက္ပံု မရဘူး။ သီခ်င္းဆိုတဲ့တရား ေရာက္ဖူးသလား။ (မေရာက္ဖူးပါ ဘုရား)။ ေတာ္တာေပါ့။

လူႀကီးလူေကာင္းေတြလုပ္ၿပီး တရားပြဲက်င္းပရာမွာ သီခ်င္းဆိုတဲ့တရားကို နားေထာင္ရေအာင္ လုပ္ရင္ မေတာ္တဲ့ ဥစၥာႀကီးပဲ။
တရားပြဲဆိုတာ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာတဲ့ တရားေတာ္ နားလည္ၿပီးေတာ့ က်င့္ဖို႔ရာပဲ။

(ေ႐ႊဘိုျမိဳ႕၊ ဆိတ္ခြန္႐ြာတြင္ ၁၃၃၉ ခု တေပါင္းလျပည့္ေန႔ည၌ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “အမွတ္ရေစ သိလ်က္ေန တရားေတာ္”မွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္)



+++++
စာကိုး
၂၀၀၄ ခု ႏိုဝင္ဘာလတြင္ ပထမအႀကိမ္ထုတ္ေဝေသာ ေညာင္ကန္ေအးဆရာေတာ္ အရွင္ဣႏၵက စုစည္းတင္ျပသည့္ “ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ဆိတ္ခြန္႐ြာတြင္ ေဟာၾကားအပ္ေသာ မဟာစည္ပံုေတာ္ဗိမာန္ အႏုေမာဒနာ ၾသဝါဒတရားေတာ္ (မဟာစည္ဆရာေတာ္ ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္)”၊ စာ ၁၀၉-၁၁၂

No comments: