Tuesday, November 29, 2011
Friday, November 25, 2011
Sunday, November 20, 2011
ျမစ္သားဆရာေတာ္ႀကီး ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ၾသ၀ါဒခံယူပြဲ (၂၀-ႏို၀င္ဘာ-၂၀၁၁)
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၂၀ ရက္ တနဂၤေႏြေန႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၌ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာႀကီး၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဥေသွ်ာင္ၾသ၀ါဒါစရိယဆရာေတာ္ ျမစ္သားဆရာေတာ္ႀကီးအား ပူေဇာ္ပြဲႏွင့္ ၾသ၀ါဒခံယူပြဲကို က်င္းပ ျပဳလုပ္၏။
နံနက္တြင္ ေဒါက္တာျမတ္ျမတ္မြန္ မိသားစုႏွင့္မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားက ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေန႔ဆြမ္း စုေပါင္း ဆက္ကပ္ လႉဒါန္းၾက၏။
မြန္းလြဲ ၁ နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ၾက၏။
ဆရာေတာ္ႀကီးက မ်က္ေမွာက္ ေနာင္ေရး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရး တရားေလးပါးကို ၾသ၀ါဒစကားအျဖစ္ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္၏။
မ်က္ေမွာက္ ေနာင္ေရး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရးတရား ေလးပါး
ႏိုးၾကားထႂကြ၊ တရားမွ်၍
ဓနေဖြရွာ၊ မိတ္ေကာင္းရာ၏
၀င္လာေရာက္ၿပီး၊ ကိုယ့္ပစၥည္းကို
သိပ္သည္းေစာင့္ရာ၊ ထြက္၀င္မွ်ေစ
ေလးေထြခုတန္။
ေနာင္သံသာ၀ယ္
သဒၶါသီလ၊ စာဂပညာ
ဤေလးျဖာသည္၊ ေ၀ျဖာတင့္ေတာင္း
ႀကီးပြားေၾကာင္းဟု၊ ထြဋ္ေခါင္ေသခ်ာ
ေဒသနာျဖင့္၊ ဒကာ ဗ်ဂၣပဇၨကအား
ေဟာႁမြက္ၾကားသည္၊ အမ်ားသူငါ က်င့္ထံုးတည္း။
၀ိရိယအဂၤါ ေလးရပ္
အေရျပားသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အေၾကာေတြသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အ႐ိုးေတြသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အေသြးအသား၊ ခန္းေျခာက္ျငား၊ သြားခ်င္ သြားပါေစ။
မဂ္ဖိုလ္မရ၊ ငါ မထ၊ လံုး၀ရပ္နား ငါမေန။
လံု႔လရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
မိတ္ေကာင္းရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ထိန္းသိမ္းရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ထြက္၀င္မွ်က၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
သဒၶါရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
သီလရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
စာဂရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ပညာရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး ၾသ၀ါဒစကား ခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားက ဆရာေတာ္ႀကီးအား န၀ကမၼ၀တၳဳမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ၾက၏။ အေမရိကန္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာအသင္း၏ကိုယ္စား တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာေအာင္ေဇယ်က န၀ကမၼျဖင့္ ပူေဇာ္၏။
ထိုေနာက္ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ စုေပါင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾက၏။
နံနက္တြင္ ေဒါက္တာျမတ္ျမတ္မြန္ မိသားစုႏွင့္မိတ္ေဆြမ်ား၊ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားက ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ေန႔ဆြမ္း စုေပါင္း ဆက္ကပ္ လႉဒါန္းၾက၏။
မြန္းလြဲ ၁ နာရီတြင္ ဆရာေတာ္ႀကီးအား ပူေဇာ္ ကန္ေတာ့ၾက၏။
ဆရာေတာ္ႀကီးက မ်က္ေမွာက္ ေနာင္ေရး ႀကီးပြားခ်မ္းသာေရး တရားေလးပါးကို ၾသ၀ါဒစကားအျဖစ္ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္၏။
ႏိုးၾကားထႂကြ၊ တရားမွ်၍
ဓနေဖြရွာ၊ မိတ္ေကာင္းရာ၏
၀င္လာေရာက္ၿပီး၊ ကိုယ့္ပစၥည္းကို
သိပ္သည္းေစာင့္ရာ၊ ထြက္၀င္မွ်ေစ
ေလးေထြခုတန္။
ေနာင္သံသာ၀ယ္
သဒၶါသီလ၊ စာဂပညာ
ဤေလးျဖာသည္၊ ေ၀ျဖာတင့္ေတာင္း
ႀကီးပြားေၾကာင္းဟု၊ ထြဋ္ေခါင္ေသခ်ာ
ေဒသနာျဖင့္၊ ဒကာ ဗ်ဂၣပဇၨကအား
ေဟာႁမြက္ၾကားသည္၊ အမ်ားသူငါ က်င့္ထံုးတည္း။
၀ိရိယအဂၤါ ေလးရပ္
အေရျပားသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အေၾကာေတြသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အ႐ိုးေတြသာ၊ ငါ့ကိုယ္မွာ၊ ႂကြင္းကာ က်န္ပါေစ။
အေသြးအသား၊ ခန္းေျခာက္ျငား၊ သြားခ်င္ သြားပါေစ။
မဂ္ဖိုလ္မရ၊ ငါ မထ၊ လံုး၀ရပ္နား ငါမေန။
လံု႔လရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
မိတ္ေကာင္းရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ထိန္းသိမ္းရွိက၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ထြက္၀င္မွ်က၊ ခုဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
သဒၶါရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
သီလရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
စာဂရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ပညာရွိက၊ ေနာက္ဘ၀၊ မုခ် ခ်မ္းသာမည္။
ဆရာေတာ္ႀကီး ၾသ၀ါဒစကား ခ်ီးျမႇင့္ၿပီးေနာက္ ႂကြေရာက္လာၾကေသာ ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ားက ဆရာေတာ္ႀကီးအား န၀ကမၼ၀တၳဳမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ၾက၏။ အေမရိကန္ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာအသင္း၏ကိုယ္စား တြဲဖက္အတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာေအာင္ေဇယ်က န၀ကမၼျဖင့္ ပူေဇာ္၏။
ထိုေနာက္ ဆရာေတာ္ႀကီးႏွင့္ စုေပါင္း အမွတ္တရ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၾက၏။
စိတ္ထားတတ္ ျမတ္ ႏွင့္ ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ (၁၉)ရက္ စေနေန႔
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း
စေနေန႔ စုေပါင္း တရား႐ႈမွတ္ျခင္း၊ ဓမၼသင္တန္းမ်ားႏွင့္ တရားပြဲမ်ားကို ျပဳလုပ္ က်င္းပၿမဲ က်င္းပ ျပဳလုပ္ရာ -
ဓမၼပဒသင္တန္း၌ သင္တန္းဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵ ခရီးလြန္ေနသျဖင့္ အရွင္၀ိမလက ဓမၼပဒဂါထာ အမွတ္ ၁၁၊ ၁၂ တို႔ကို အစပ်ိဳး သင္ျပ ပို႔ခ်ေပး၏။
အဘိဓမၼာသင္တန္း၀ယ္ ဆရာေတာ္ အရွင္၀ဏၰိတက ေလာကုတၱရာစိတ္အက်ယ္ ၄၀ ကို ရွင္းလင္း သင္ၾကား၍ စိတ္သ႐ုပ္ခြဲ အၿပီးသတ္ႏွင့္ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ကို ေျဖဆိုျပသ သင္ၾကား ပို႔ခ်သြားေလသည္။
ဆည္းဆာတရားပြဲမ်ားအျဖစ္ ေရွးဦးစြာ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာအဖြဲ႕ႀကီး၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဥေသွ်ာင္ၾသ၀ါဒါစရိယ ျမစ္သားဆရာေတာ္ႀကီးက `စိတ္ထားတတ္ ျမတ္ တရားေတာ္´ကို ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္၏။
နတ္သား ေမး - `ဘယ္ကေဆာင္၍ ဘယ္ကဆြဲ ဘယ္သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ရသလဲ?
ဘုရားရွင္ ေျဖ - `စိတ္ကေဆာင္၍ စိတ္ကဆြဲ စိတ္၏ေနာက္သို႔ လိုက္ရၿမဲ။
ဤအေမးအေျဖေပၚ အေျခခံ၍ ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း -
`အဆြဲေကာင္းက ေတာ္တာပဲ
အဆြဲမေကာင္းက အပါယ္ငရဲ
သင္လည္း ဘယ္ေနာက္ လိုက္မလဲ?´ ဟု သံုးသပ္ ေမးျမန္းသြား၏။
ဒုတိယ ဆည္းဆာတရားပြဲအျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပ မဟာစည္နယ္လွည့္ဓမၼကထိက ေမတၱာေအးဆရာေတာ္က `ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ တရားေတာ္´ကို ေဟာၾကားေလသည္။
ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ?
ေနေရးဘက္တြင္ ခ်မ္းသာခ်င္ ေန႔စဥ္ ဥစၥာရွာ။
ေသေရးဘက္တြင္ ခ်မ္းသာခ်င္ ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္ရွာ။
ဥစၥာဓန မရွိက ေနရခက္မည္သာ။
ကုသိုလ္ပုည မရွိက ေသရခက္မည္သာ။
အေနလည္းခက္၊ အေသခက္၊ ႐ႉံးခ်က္ လြန္နစ္နာ။
ဥစၥာဓန ျပည့္စံုက ေနရ လြန္ခ်မ္းသာ။
ကုသိုလ္ပုည ျပည့္စံုက ေနရျမတ္သည္သာ။
အေနလည္းျမတ္၊ အေသျမတ္၊ အျမတ္လူခ်မ္းသာ။
ရင့္ေရာ္ရိတြဲ၊ အိုမွာပဲ၊ အိုရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
က်င္နာကိုက္ခဲ၊ နာမွာပဲ၊ နာရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
ခႏၶာၿပိဳကြဲ၊ ေသမွာပဲ၊ ေသရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
တရားပြဲၿပီးေသာ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အစုစုတို႔ကို ေ၀ေနယ်သတြာအားလံုးတို႔အား အမွ်ေပးေ၀ၾကေလသည္။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု။
နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း
စေနေန႔ စုေပါင္း တရား႐ႈမွတ္ျခင္း၊ ဓမၼသင္တန္းမ်ားႏွင့္ တရားပြဲမ်ားကို ျပဳလုပ္ က်င္းပၿမဲ က်င္းပ ျပဳလုပ္ရာ -
ဓမၼပဒသင္တန္း၌ သင္တန္းဆရာေတာ္ အရွင္စကၠိႏၵ ခရီးလြန္ေနသျဖင့္ အရွင္၀ိမလက ဓမၼပဒဂါထာ အမွတ္ ၁၁၊ ၁၂ တို႔ကို အစပ်ိဳး သင္ျပ ပို႔ခ်ေပး၏။
အဘိဓမၼာသင္တန္း၀ယ္ ဆရာေတာ္ အရွင္၀ဏၰိတက ေလာကုတၱရာစိတ္အက်ယ္ ၄၀ ကို ရွင္းလင္း သင္ၾကား၍ စိတ္သ႐ုပ္ခြဲ အၿပီးသတ္ႏွင့္ အဘိဓမၼာစာေမးပြဲ ေမးခြန္းအခ်ိဳ႕ကို ေျဖဆိုျပသ သင္ၾကား ပို႔ခ်သြားေလသည္။
ဆည္းဆာတရားပြဲမ်ားအျဖစ္ ေရွးဦးစြာ မဟာစည္သာသနာ့ရိပ္သာအဖြဲ႕ႀကီး၏ ျပည္တြင္းျပည္ပ ဥေသွ်ာင္ၾသ၀ါဒါစရိယ ျမစ္သားဆရာေတာ္ႀကီးက `စိတ္ထားတတ္ ျမတ္ တရားေတာ္´ကို ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္၏။
နတ္သား ေမး - `ဘယ္ကေဆာင္၍ ဘယ္ကဆြဲ ဘယ္သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ရသလဲ?
ဘုရားရွင္ ေျဖ - `စိတ္ကေဆာင္၍ စိတ္ကဆြဲ စိတ္၏ေနာက္သို႔ လိုက္ရၿမဲ။
ဤအေမးအေျဖေပၚ အေျခခံ၍ ဆရာေတာ္ႀကီးကလည္း -
`အဆြဲေကာင္းက ေတာ္တာပဲ
အဆြဲမေကာင္းက အပါယ္ငရဲ
သင္လည္း ဘယ္ေနာက္ လိုက္မလဲ?´ ဟု သံုးသပ္ ေမးျမန္းသြား၏။
ဒုတိယ ဆည္းဆာတရားပြဲအျဖစ္ ျပည္တြင္းျပည္ပ မဟာစည္နယ္လွည့္ဓမၼကထိက ေမတၱာေအးဆရာေတာ္က `ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ တရားေတာ္´ကို ေဟာၾကားေလသည္။
ဘာအေရးႀကီးဆံုးလဲ?
ေနေရးဘက္တြင္ ခ်မ္းသာခ်င္ ေန႔စဥ္ ဥစၥာရွာ။
ေသေရးဘက္တြင္ ခ်မ္းသာခ်င္ ေန႔စဥ္ ကုသိုလ္ရွာ။
ဥစၥာဓန မရွိက ေနရခက္မည္သာ။
ကုသိုလ္ပုည မရွိက ေသရခက္မည္သာ။
အေနလည္းခက္၊ အေသခက္၊ ႐ႉံးခ်က္ လြန္နစ္နာ။
ဥစၥာဓန ျပည့္စံုက ေနရ လြန္ခ်မ္းသာ။
ကုသိုလ္ပုည ျပည့္စံုက ေနရျမတ္သည္သာ။
အေနလည္းျမတ္၊ အေသျမတ္၊ အျမတ္လူခ်မ္းသာ။
ရင့္ေရာ္ရိတြဲ၊ အိုမွာပဲ၊ အိုရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
က်င္နာကိုက္ခဲ၊ နာမွာပဲ၊ နာရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
ခႏၶာၿပိဳကြဲ၊ ေသမွာပဲ၊ ေသရဲေအာင္သာ တရားရွာ။
တရားပြဲၿပီးေသာ္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အစုစုတို႔ကို ေ၀ေနယ်သတြာအားလံုးတို႔အား အမွ်ေပးေ၀ၾကေလသည္။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု။
Saturday, November 19, 2011
Friday, November 18, 2011
Thursday, November 17, 2011
Sunday, November 13, 2011
ေလာကုတၱရာစိတ္မ်ားႏွင့္ သံေ၀ဂဉာဏ္ ရင့္က်က္ရန္
၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလ ၁၂ ရက္ စေနေန႔တြင္ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ ေလာကခ်မ္းသာဘုရားေက်ာင္း၌ အပတ္စဥ္ ျပဳလုပ္ၿမဲျဖစ္ေသာ တရား႐ႈမွတ္ျခင္း၊ ဓမၼပဒသင္တန္း၊ အဘိဓမၼာသင္တန္းႏွင့္ ဆည္းဆာတရားပြဲတို႔ကို က်င္းပ ျပဳလုပ္၏။
ေရွးဦးစြာ မြန္းလြဲ ၂ နာရီမွ ၃ နာရီအထိ စုေပါင္း တရား႐ႈမွတ္ၾက၏။ နာရီ၀က္နားၿပီး မြန္းလြဲ ၂ နာရီခြဲတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠိႏၵက ဓမၼပဒဂါထာ အမွတ္ ၉-၁၀၊ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၀တၳဳအေၾကာင္းကို သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။
ဘုရားေလာင္းသည္ ဆင္မင္းျဖစ္စဥ္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ကား ဆင္သတ္ေယာက်္ားျဖစ္ေလ၏။ ဆင္သတ္ေယာက်္ားသည္ ပေစၥကဗုဒၶါ၏ သကၤန္းကို ခိုးယူ၍ ဆင္တို႔သြားရာလမ္းခရီး၌ လွံကို လက္စြဲၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး လံုျခံဳေအာင္ သကၤန္း၀တ္႐ုံ၍ ေန၏။ ဆင္တို႔ ျမင္လွ်င္ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ဟု ထင္မွတ္၍ ရွိခိုးကာ သြားၾက၏။ ေနာက္ဆံုးဆင္ကို လွံျဖင့္ ပစ္ခတ္ သတ္ကာ အစြယ္တို႔ကို ယူ၏။
သုိ႔ျဖင့္ ဆင္တို႔ ေလ်ာ့နည္းလာရာ ဘုရားေလာင္းဆင္မင္းသည္ ေနာက္ဆံုးေန၍ သတိျဖင့္ ေနေသာေၾကာင့္ ဆင္သတ္ေယာက်္ားကို မိၿပီး သတ္အံ့ ၾကံေသာ္၊ ဆင္သတ္ေယာက်္ား ဆြဲကိုင္ျပေသာ သကၤန္းေၾကာင့္ သည္းခံေတာ္မူ၍ -
`ရာဂစေသာ ကိေလသာဖန္ရည္လည္း မကင္း၊ မ်က္စိစေသာ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးတို႔ကို ဆံုးမ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလည္း မရွိ၊ မွန္ကန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့မရွိဘဲ ဖန္ရည္စြန္းသည့္ သကၤန္းအ၀တ္ကို ၀တ္ေသာသူသည္ သကၤန္းအ၀တ္ႏွင့္ မထိုက္။
ကိေလသာဖန္ရည္ကို စြန္႔ပယ္၍သီလကို ေကာင္းစြာ ေစာင့္ေရွာက္၊ မ်က္စိစေသာ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးတို႔ကိုလည္း ဆံုးမ ေစာင့္ေရွာက္၊ မွန္ကန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိေသာသူသည္သာလွ်င္ သကၤန္းအ၀တ္ႏွင့္ ထိုက္၏´ ဟူ၍ ေျပာဆို ဆံုးမခဲ့ဖူးေလသည္။
ကိေလသာ ၁၀-ပါး မွတ္ရန္ လကၤာ
ေလာဘ ေဒါသ၊ ေမာဟ မာနာ
ဒိ႒ိ ၀ိစိ၊ ထိႏုဒၶစၥာ
အဟိရိက၊ ေနာတၱပ္ ဆယ္ျဖာ
ေပါင္း၍ ခ်ဳပ္၊ သ႐ုပ္ ကိေလသာ။
(ေလာဘ - တပ္မက္ျခင္း၊
ေဒါသ - အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
ေမာဟ - ေတြေ၀မိုက္မဲျခင္း၊
မာန - ေထာင္လႊားျခင္း၊
ဒိ႒ိ - အယူမွားျခင္း၊
၀ိစိကိစၧာ - ရွစ္ပါးေသာတရား၌ ယံွမွားျခင္း၊
ထိန - စိတ္၏ မခန္႔ျခင္း၊
ဥဒၶစၥ - စိတ္၏ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊
အဟိရိက - မေကာင္းမႈမွ မရွက္ျခင္း၊
အေနာတၱပၸ - မေကာင္းမႈမွ မထိတ္လန္႔ျခင္း။)
+++++
ယံုမွားျခင္း ၈-ပါး
(၁) သတၳရိကခၤတိ - ဘုရား၌ ယံုမွားျခင္း။
(၂) ဓေမၼကခၤတိ - တရားေတာ္၌ ယံုမွားျခင္း။
(၃) သံေဃကခၤတိ - သံဃာေတာ္၌ ယံုမွားျခင္း။
(၄) သိကၡာယ ကခၤတိ - သိကၡာသံုးပါး၌ ယံုမွားျခင္း။
(၅) ပုဗၺေႏၲ ကခၤတိ - ေရွ႕အစြန္း၌ ယံုမွားျခင္း။
(၆) အပရေႏၲ ကခၤတိ - ေနာက္အစြန္း၌ ယံုမွားျခင္း။
(၇) ပုဗၺႏၲာပရေႏၲ ကခၤတိ - ေရွ႕ေနာက္အစြန္းႏွစ္ပါး၌ ယံုမွားျခင္း။
(၈) ဣဒပၸစၥယတာ ပဋိစၥသမုပၸေႏၷသု ဓေမၼသု ကခၤတိ - ဤဇာတိစေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို စြဲ၍ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဇရာ မရဏ စေသာ အက်ိဳးတရားတို႔၌ ယံုမွားျခင္း။
+++++
+++++
ညေန ၄ နာရီခြဲတြင္ အရွင္၀ဏၰိတက အဘိဓမၼာ ေလာကုတၱရာစိတ္မ်ားအေၾကာင္း ပို႔ခ် သင္ၾကားေပး၏။
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ မဂ္၀င္ပံု ဥပမာ ဥပေမယ် လကၤာမ်ားကိုလည္း မွတ္သားဖြယ္ ႐ြတ္ဆိုျပ၏။
မဂ္၀င္ပံု ဥပမာ
ေျမာင္းခုန္လိုျငား၊ ေယာက်္ားဇာနည္
ရွစ္လွမ္းေျပးသြား၊ ဟုန္အားယူၿပီ။
ႏြယ္ႀကိဳးကိုင္ဆြဲ၊ ခုန္လႊဲေလသည္
ဟိုဘက္က်၊ လႊတ္ခ် ၾကံ႕ၾကံ႕တည္။
မဂ္၀င္ပံု ဥပေမယ်
ဘ၀ဟိုကမ္း၊ ေမွ်ာ္တမ္းေယာဂီ
ျဖစ္ပ်က္ဉာဏ္မွ၊ ေျပးစျပဳသည္။
႐ုပ္နာမ္ကိုင္ဆြဲ၊ သူလဲခုန္သည္
နိဗၺာန္ေတြ႕၊ လႊတ္၍ ေျပး၀င္သည္။
+++++
ညေန ၆ နာရီတြင္ ဆည္းဆာတရားပြဲ က်င္းပရာ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠိႏၵက အဂၤုတၱိဳရ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ေကသိ၀ဂၢ၊ ပေတာဒသုတၱန္ကို `သံေ၀ဂဉာဏ္ ရင့္က်က္ရန္ တရားေတာ္´ဟု အမည္ေပးကာ ပထမပိုင္းအျဖစ္ ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္ေလသည္။
တရားေတာ္ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား
(၁) ႏွင္တံအရိပ္၊ ျမင္ေတြ႕ပါလွ်င္
အာဇာနည္ျမင္း၊ ေၾကာက္ျခင္းပံုသြင္
ေသဆံုးေဘးထိ၊ ၾကားသိလူရွင္
သံေ၀ရ မုခ် တူသည္ပင္။
(၂) ႏွင္တံအရိပ္၊ ေၾကာက္စိတ္မတည္
ေမြးညင္းထိုးဆြ၊ ႐ိုက္မွ ေၾကာက္သည္
ေသဆံုးေဘးထိ၊ ျမင္သည့္လူသည္
သံေ၀ရ မုခ် တူေပသည္။
တရားပြဲၿပီးေသာ္ ၁၀ မိနစ္ခန္႔ တရား႐ႈမွတ္ၾကၿပီး၊ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ အစုစုတို႔ကို သတၱ၀ါအားလံုးတို႔အား အမွ်ေပးေ၀ၾကေလသည္။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု။
ေရွးဦးစြာ မြန္းလြဲ ၂ နာရီမွ ၃ နာရီအထိ စုေပါင္း တရား႐ႈမွတ္ၾက၏။ နာရီ၀က္နားၿပီး မြန္းလြဲ ၂ နာရီခြဲတြင္ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠိႏၵက ဓမၼပဒဂါထာ အမွတ္ ၉-၁၀၊ အရွင္ေဒ၀ဒတ္၀တၳဳအေၾကာင္းကို သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပး၏။
ဘုရားေလာင္းသည္ ဆင္မင္းျဖစ္စဥ္ အရွင္ေဒ၀ဒတ္ကား ဆင္သတ္ေယာက်္ားျဖစ္ေလ၏။ ဆင္သတ္ေယာက်္ားသည္ ပေစၥကဗုဒၶါ၏ သကၤန္းကို ခိုးယူ၍ ဆင္တို႔သြားရာလမ္းခရီး၌ လွံကို လက္စြဲၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး လံုျခံဳေအာင္ သကၤန္း၀တ္႐ုံ၍ ေန၏။ ဆင္တို႔ ျမင္လွ်င္ ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္ဟု ထင္မွတ္၍ ရွိခိုးကာ သြားၾက၏။ ေနာက္ဆံုးဆင္ကို လွံျဖင့္ ပစ္ခတ္ သတ္ကာ အစြယ္တို႔ကို ယူ၏။
သုိ႔ျဖင့္ ဆင္တို႔ ေလ်ာ့နည္းလာရာ ဘုရားေလာင္းဆင္မင္းသည္ ေနာက္ဆံုးေန၍ သတိျဖင့္ ေနေသာေၾကာင့္ ဆင္သတ္ေယာက်္ားကို မိၿပီး သတ္အံ့ ၾကံေသာ္၊ ဆင္သတ္ေယာက်္ား ဆြဲကိုင္ျပေသာ သကၤန္းေၾကာင့္ သည္းခံေတာ္မူ၍ -
`ရာဂစေသာ ကိေလသာဖန္ရည္လည္း မကင္း၊ မ်က္စိစေသာ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးတို႔ကို ဆံုးမ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းလည္း မရွိ၊ မွန္ကန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့မရွိဘဲ ဖန္ရည္စြန္းသည့္ သကၤန္းအ၀တ္ကို ၀တ္ေသာသူသည္ သကၤန္းအ၀တ္ႏွင့္ မထိုက္။
ကိေလသာဖန္ရည္ကို စြန္႔ပယ္၍သီလကို ေကာင္းစြာ ေစာင့္ေရွာက္၊ မ်က္စိစေသာ ဣေျႏၵေျခာက္ပါးတို႔ကိုလည္း ဆံုးမ ေစာင့္ေရွာက္၊ မွန္ကန္ေသာ စကားကိုလည္း ေျပာဆိုေလ့ရွိေသာသူသည္သာလွ်င္ သကၤန္းအ၀တ္ႏွင့္ ထိုက္၏´ ဟူ၍ ေျပာဆို ဆံုးမခဲ့ဖူးေလသည္။
ကိေလသာ ၁၀-ပါး မွတ္ရန္ လကၤာ
ေလာဘ ေဒါသ၊ ေမာဟ မာနာ
ဒိ႒ိ ၀ိစိ၊ ထိႏုဒၶစၥာ
အဟိရိက၊ ေနာတၱပ္ ဆယ္ျဖာ
ေပါင္း၍ ခ်ဳပ္၊ သ႐ုပ္ ကိေလသာ။
(ေလာဘ - တပ္မက္ျခင္း၊
ေဒါသ - အမ်က္ထြက္ျခင္း၊
ေမာဟ - ေတြေ၀မိုက္မဲျခင္း၊
မာန - ေထာင္လႊားျခင္း၊
ဒိ႒ိ - အယူမွားျခင္း၊
၀ိစိကိစၧာ - ရွစ္ပါးေသာတရား၌ ယံွမွားျခင္း၊
ထိန - စိတ္၏ မခန္႔ျခင္း၊
ဥဒၶစၥ - စိတ္၏ ပ်ံ႕လြင့္ျခင္း၊
အဟိရိက - မေကာင္းမႈမွ မရွက္ျခင္း၊
အေနာတၱပၸ - မေကာင္းမႈမွ မထိတ္လန္႔ျခင္း။)
+++++
ယံုမွားျခင္း ၈-ပါး
(၁) သတၳရိကခၤတိ - ဘုရား၌ ယံုမွားျခင္း။
(၂) ဓေမၼကခၤတိ - တရားေတာ္၌ ယံုမွားျခင္း။
(၃) သံေဃကခၤတိ - သံဃာေတာ္၌ ယံုမွားျခင္း။
(၄) သိကၡာယ ကခၤတိ - သိကၡာသံုးပါး၌ ယံုမွားျခင္း။
(၅) ပုဗၺေႏၲ ကခၤတိ - ေရွ႕အစြန္း၌ ယံုမွားျခင္း။
(၆) အပရေႏၲ ကခၤတိ - ေနာက္အစြန္း၌ ယံုမွားျခင္း။
(၇) ပုဗၺႏၲာပရေႏၲ ကခၤတိ - ေရွ႕ေနာက္အစြန္းႏွစ္ပါး၌ ယံုမွားျခင္း။
(၈) ဣဒပၸစၥယတာ ပဋိစၥသမုပၸေႏၷသု ဓေမၼသု ကခၤတိ - ဤဇာတိစေသာ အေၾကာင္းတရားတို႔ကို စြဲ၍ ျဖစ္ကုန္ေသာ ဇရာ မရဏ စေသာ အက်ိဳးတရားတို႔၌ ယံုမွားျခင္း။
+++++
+++++
ညေန ၄ နာရီခြဲတြင္ အရွင္၀ဏၰိတက အဘိဓမၼာ ေလာကုတၱရာစိတ္မ်ားအေၾကာင္း ပို႔ခ် သင္ၾကားေပး၏။
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ မဂ္၀င္ပံု ဥပမာ ဥပေမယ် လကၤာမ်ားကိုလည္း မွတ္သားဖြယ္ ႐ြတ္ဆိုျပ၏။
မဂ္၀င္ပံု ဥပမာ
ေျမာင္းခုန္လိုျငား၊ ေယာက်္ားဇာနည္
ရွစ္လွမ္းေျပးသြား၊ ဟုန္အားယူၿပီ။
ႏြယ္ႀကိဳးကိုင္ဆြဲ၊ ခုန္လႊဲေလသည္
ဟိုဘက္က်၊ လႊတ္ခ် ၾကံ႕ၾကံ႕တည္။
မဂ္၀င္ပံု ဥပေမယ်
ဘ၀ဟိုကမ္း၊ ေမွ်ာ္တမ္းေယာဂီ
ျဖစ္ပ်က္ဉာဏ္မွ၊ ေျပးစျပဳသည္။
႐ုပ္နာမ္ကိုင္ဆြဲ၊ သူလဲခုန္သည္
နိဗၺာန္ေတြ႕၊ လႊတ္၍ ေျပး၀င္သည္။
+++++
ညေန ၆ နာရီတြင္ ဆည္းဆာတရားပြဲ က်င္းပရာ ဆရာေတာ္ ဦးစကၠိႏၵက အဂၤုတၱိဳရ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ ေကသိ၀ဂၢ၊ ပေတာဒသုတၱန္ကို `သံေ၀ဂဉာဏ္ ရင့္က်က္ရန္ တရားေတာ္´ဟု အမည္ေပးကာ ပထမပိုင္းအျဖစ္ ဓမၼဒါနျပဳ ေဟာၾကား ခ်ီးျမႇင့္ေလသည္။
တရားေတာ္ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား
(၁) ႏွင္တံအရိပ္၊ ျမင္ေတြ႕ပါလွ်င္
အာဇာနည္ျမင္း၊ ေၾကာက္ျခင္းပံုသြင္
ေသဆံုးေဘးထိ၊ ၾကားသိလူရွင္
သံေ၀ရ မုခ် တူသည္ပင္။
(၂) ႏွင္တံအရိပ္၊ ေၾကာက္စိတ္မတည္
ေမြးညင္းထိုးဆြ၊ ႐ိုက္မွ ေၾကာက္သည္
ေသဆံုးေဘးထိ၊ ျမင္သည့္လူသည္
သံေ၀ရ မုခ် တူေပသည္။
သာဓု ... သာဓု ... သာဓု။
Wednesday, November 9, 2011
Subscribe to:
Posts (Atom)